Gebooiklokje wordt geboorteklokje

Het geboorteklokje was niet het eerste klokje in het koepeltje: ooit hing er het 'gebooiklokje', dat in 1943 door de Duitsers is gevorderd en nooit meer is teruggekomen.

Het Liempdse raadhuis is in 1787 gebouwd naar een ontwerp van de Boxtelse landmeester Hendrik Verhees. In het koepeltje op het dak hing een klokje, dat gebruikt werd als het gemeentebestuur een aankondiging te doen had, ofwel een “gebooi”.

Dat gebruik is nog lang in stand gehouden: Petrus Engelmeers, die van 1897 tot 1930 gemeenteveldwachter was en sinds 1922 ook aanplakker en omroeper, luidde in deze laatste hoedanigheid elke zondag na de hoogmis het ‘gebooiklokje’. Staande op het bordes las hij daarna allerlei aankondigingen voor.

De klokkenroof door de Duitsers maakte daar een einde aan. De dakruiter van het raadhuisje bleef lang klokjesloos, totdat burgemeester Smits met zijn idee kwam. Kort nadat hij in 1968 zijn overstap maakte vanuit Esch kwam Smits daarmee.

Hij had meer van zulke ideeën ter verhoging van de gemeenschapszin: In Esch had hij de bierpomp geïntroduceerd ter verwelkoming van nieuwkomers in het dorp, en in Liempde had hij daarvoor de vuurput bedacht.

Het geboorteklokje van Liempde kwam er niet meteen: het duurde nog tot 1975, voordat de gemeenteraad positief over het idee besloot. Maar toen steeg ook onmiddellijk bij de zwangere ouderparen de spanning over wie er als eerste voor een Liempdse boreling het klokje zou mogen luiden. Iedereen wilde natuurlijk de eerste zijn. Kandidaten genoeg: in de nieuwbouwwijk woonden veel jonge gezinnen en ‘bijna heel de buurt was zwanger’.

Op 6 maart 1976 bevalt de vrouw van Jan van Houtum van dochter Desiree. Jan spoedt zich naar het Liempdse gemeentehuis om zich ervan te vergewissen dat hij toch echt de eerste zal zijn. Daar staat burgemeester Smits al op hem te wachten met champagne en een oorkonde. De prille vader trakteert de aanwezigen op beschuit met muisjes. En dan mag er eindelijk geluid worden.

Jan trekt echter zo enthousiast aan het touw, dat het klokje vast komt te zitten. Onder de nodige hilariteit en opschudding klimt een ambtenaar in allerijl via zolder en dak naar het koepeltje om de klok weer in de goede stand te zetten. Vervolgens kan er dan écht voor het eerst feestelijk gebeierd worden.