Op 19 februari 1921 trad de gemeente Steenbergen toe als aandeelhouder van de N.V. Waterleiding-Maatschappij “Noord-West-Brabant”. Daarmee was Steenbergen een van de 23 gemeenten die gezamenlijk de eerste groepswaterleiding in Noord-Brabant van de grond tilden.
Vanaf oktober 1921 werd er onder leiding van de nieuwe directeur Jan Roelants hard gewerkt aan de opbouw van het hoofdbuizennet. Terreinen voor pompstations en watertorens werden aangekocht en watergevende putten werden geboord.
In 1923 begon men ook met de bouw van de nodige watertorens en in 1924 was onder meer de watertoren van Steenbergen klaar, een van de vier eerste van het nieuwe leidingennet. De andere stonden in Dongen, Etten en Zevenbergen. Het bouwwerk had een opvangcapaciteit van 300 m3 water en een hoogte van 42,25 meter naar ontwerp van Hendrik Sangster, die tekende voor alle watertorens die de waterleidingmaatschappij in deze jaren liet bouwen.
Voor Steenbergen en Zevenbergen gebruikte Sangster overigens hetzelfde ontwerp. Een minder leuke overeenkomst is dat beide torens in het najaar van 1944 zijn verwoest door de terugtrekkende Duitse troepen. Deze hadden alle watertorens met springstof geladen en bliezen uiteindelijk successievelijk de meeste torens ook daadwerkelijk op. Enkele dagen nadat de watertoren van Zevenbergen was opgeblazen, kwam die van Steenbergen aan de beurt. Dat was op 3 november 1944.
Na de bevrijding zetten de waterleidingmaatschappij alles op alles om de drinkwatervoorziening te herstellen, maar het gemis van acht watertorens deed zich wel voelen. Met behulp van zogenaamde opjagers werd de capaciteit van de gespaarde watertorens zo ver mogelijk opgevoerd, zodat er in ieder geval een voorlopige watervoorziening was, zolang de verwoeste torens nog niet herbouwd waren. In 1950 werd de nieuwe watertoren van Steenbergen in gebruik genomen.
Vanaf oktober 1921 werd er onder leiding van de nieuwe directeur Jan Roelants hard gewerkt aan de opbouw van het hoofdbuizennet. Terreinen voor pompstations en watertorens werden aangekocht en watergevende putten werden geboord.
