Het veer Andel - Poederoijen heeft al sinds de middeleeuwen gevaren, tot in de twintigste eeuw. Het veerrecht was een heerlijk recht. Op deze plek was het verdeeld tussen de Heren van Andel en die van Poederoijen: de eerste mocht van Andel naar Poederoijen overzetten, de tweede de andere kant op. Dit soort veren wordt halfveren genoemd.
Op het oog lijkt het een onwerkbare situatie, maar in de praktijk - ook tussen Andel en Poederoijen - werden potentiële problemen vaak voorkomen door de exploitatie van beide halfveren aan één veerman te verpachten.
Geheel zonder moeilijkheden was een dergelijke constructie natuurlijk niet. Zo beweerde Steven Harpert de Groulard, schepen van de stad ’s-Hertogenbosch, recht te hebben op het halfveer Andel-Poederoijen. Maar de Heer van Poederoijen, Lambert Chenel, en later zijn schoonzoon Johan Christiaan Swaen, inden al jarenlang alle inkomsten van het complete veer. Het geschil liep zo hoog op dat het Hof van Holland er in 1745 uitspraak over moest doen. De Groulard werd in het gelijk gesteld. Hij bezat dus het halfveer Andel-Poederoijen, terwijl de Heer van Poederoijen eigenaar was van het veer Poederoijen-Andel.
De gewone man die met het veer de Maas overstak, zal van dergelijke juridische perikelen weinig hebben gemerkt. Het veer voer gewoon dagelijks heen en weer. Behalve in het rampjaar 1672! In juni van dat jaar werd de pont door kapitein Gideon de Bie naar Woudrichem gevoerd. Wellicht had dit te maken met het beleg van het nabijgelegen Gorinchem door de Fransen. Hoe lang de pont toen buiten bedrijf is geweest weten we niet.
Na de afdamming van de Maas bleef het veer aanvankelijk varen tussen herberg “De Zwaan” aan de Andelse zijde en een veerhuis aan de Poederoijense kant. Dat laatste veerhuis is inmiddels al lang verdwenen, maar veerhuis “De Zwaan” kan men nog steeds vinden aan de Hoge Maasdijk. Overigens was dit veer niet het enige in Poederoijen: anderhalve kilometer naar het noordoosten lag rond 1900 nog een particulier voetveer, dat via een voetpaadje aansloot op de weg van Veen naar Andel.
Het veer Andel-Poederoijen is in ieder geval tot en met 1930 nog in bedrijf geweest. Uit dat jaar stamt namelijk een krantenbericht, dat de politie aan het veer te Poederoijen zestien kalveren in beslag had genomen, die daar van Rotterdam per boot waren aangevoerd. Daarna is het onduidelijk wanneer het veer is opgeheven.
Op het oog lijkt het een onwerkbare situatie, maar in de praktijk - ook tussen Andel en Poederoijen - werden potentiële problemen vaak voorkomen door de exploitatie van beide halfveren aan één veerman te verpachten.
Na de afdamming van de Maas bleef het veer aanvankelijk varen tussen herberg “De Zwaan” aan de Andelse zijde en een veerhuis aan de Poederoijense kant. Dat laatste veerhuis is inmiddels al lang verdwenen, maar veerhuis “De Zwaan” kan men nog steeds vinden aan de Hoge Maasdijk. Overigens was dit veer niet het enige in Poederoijen: anderhalve kilometer naar het noordoosten lag rond 1900 nog een particulier voetveer, dat via een voetpaadje aansloot op de weg van Veen naar Andel.
Uit dat jaar stamt namelijk een krantenbericht, dat de politie aan het veer te Poederoijen zestien kalveren in beslag had genomen, die daar van Rotterdam per boot waren aangevoerd. Daarna is het onduidelijk wanneer het veer is opgeheven.
