In het gezin was “het doen” van de Eerste H. Communie een groot feest. Dat werd dan natuurlijk thuis in de Goeikamer gevierd. Moeke had de tafel ‘s ochtends voor het naar de kerk gaan al gedekt met het goei servies. Op de spiegel was met krijt een passende tekst geschreven.
Weken van voorbereidingen op school en in de kerk, vooral wanneer het onderwijs geleid werd door de nonnen. De viering was op Hemelvaartsdag, ‘s ochtends in de kerk en in de namiddag om 15.00 uur nogmaals een dienst van de scapulieroplegging.
Na de H. Mis kwamen de ooms en tantes op de koffie en brachten een geschenk mee. Dat was meestal een beeldje, een kerkboek, wat snoep of een prentje met op de voorzijde een gepaste afbeelding.
Vanwege mijn geboortedatum deed ik mijn Eerste Communie pas in de tweede klas. Thuis waren de meningen verdeeld of ik op zondag toch verplicht was tot kerkbezoek. Na maanden uitstel in verband met de bevrijding had Pastoor De Louw gezegd “het moet er maar eens van komen” en zo werd in 1945 in Uden pas op 1 juli de Eerste H. Communie gedaan.
De cadeautjes die ik kreeg waren allemaal 'Rooms': twee schilderijtjes, een beeldje en natuurlijk de beschreven prentjes. Op de achterzijde werd dan de tekst geschreven “Ter Herinnering aan je Eerste H. Communie van ...” met de naam van de gever.
En geld? Waar hadden we het voor nodig? Een handdruk werd niet gegeven, ook niet bij verjaardagen of Nieuwjaar, misschien de woorden: Gefeliciteerd.
Buiten voor de ingang naar Den Hof hadden mijn broers en zusjes een boog gemaakt, versierd met moois, geplukt uit Moekes bloemenhof. Verder een afbeelding van een kelk en misschien het zaagmeel gebruikt van Vader uit het Werkhuis. Op die dag was er “oorlogstaart”, die we aten met de verket (vork). Oorlogstaart was zelfgemaakte taart van beschuit, besmeerd met jam en bedekt met vanillepudding. Daarbij dronken we dan water uit de pomp, limonade kenden wij nog niet.
Hieronder een persoonlijk op naam gedrukt prentje “Ter herinnering aan den grooten dag der Eerste H. Communie” van een communicantje in het Internaat te Aarle-Rixtel uit 1901. Er waren ook kinderen die een ontbijtservies kregen, zoals het aardewerken meisjesservies dat Joke Harks kreeg bij haar Eerste H. Communie in 1946.
Een ontbijtservies is wat groot uitgedrukt het was een ontbijt bordje met kop en schotel, wat een desireetje wordt genoemd.
Het was toch al lux vergeleken bij ons thuis, wij smeerde onze boterhammen (een snee grijze water mik en een-roggebrood) direct op het tafelblad.
Marilou Nillesen, namens BHIC
bhiczei op 13 juni 2013 om 09:14
@Rini: Een desireetje? Wat grappig. Enig idee waar dat vandaan komt, Rini?
Rini de Groot.
zei op 21 juni 2013 om 21:58
Ja, Marilou, dit werd mij verteld en heb dat maar aangenomen.
In het Franse dictionnaire kom ik het woord niet tegen, ik ga er achteraan!
Gerard
zei op 27 juni 2013 om 23:14
desireetje is gewoon een hebbeding.
vr.gr.
Marianne Schellekens
zei op 3 maart 2014 om 13:37
Het woord desireetje is een verbastering van het franse woord déjeuner, wat ontbijt betekent.
Geraldine
zei op 3 maart 2014 om 14:04
het woord is desineetje
H. Eijbers
zei op 24 augustus 2014 om 17:02
ik zou heel graag alleen zo'n bordje met bruidje erop hebben. herinneringen aan mijn lievelingstante. heeft iemand dit misschien te koop?
Hanneke van der Eerden
bhiczei op 25 augustus 2014 om 09:03
We hebben in Brabant wel meer verbasterde woorden over gehouden uit het Frans, denk aan petazzie = potage. Het woord desineetje komt van dejeuneetje, een ontbijtsetje, bestaande uit een bordje, schoteltje en kopje.
Ook ik kreeg zo'n setje toen ik mijn 1e communie deed.
Norah
zei op 25 augustus 2014 om 11:32
Ken dit niet uit mijn jeugd (in Limburg).
Rini de Groot.
zei op 12 april 2024 om 23:41
Ik kom een kinderprentje tegen van m'n oudste broer,
geboren 11 april 1928 op de achterzijde staat geschreven:
Ter herinnering aan je 1ste H. Communie 18 juni 1935.
Deze datum viel op een dinsdag.
Een teken dat het destijds een doodgewone gebeurtenis was.
Weken van voorbereidingen op school en in de kerk, vooral wanneer het onderwijs geleid werd door de nonnen. De viering was op Hemelvaartsdag, ‘s ochtends in de kerk en in de namiddag om 15.00 uur nogmaals een dienst van de scapulieroplegging. 
De cadeautjes die ik kreeg waren allemaal 'Rooms': twee schilderijtjes, een beeldje en natuurlijk de beschreven prentjes. Op de achterzijde werd dan de tekst geschreven “Ter Herinnering aan je Eerste H. Communie van ...” met de naam van de gever.
