Hij was de jongste van negen kinderen in het gezin van A. van Boxtel en H. Wagemakers aan de toenmalige Kruisstraat (nu Antoniusstraat). Na de Lagere Jongensschool van Berndijk volgde hij de 3-jarige HBS in Waalwijk en aan het Sint Odulphuslyceum in Tilburg maakte hij vervolgens zijn HBS-B opleiding af.
Zijn grote liefde was de vliegerij. Hij was lid van een vereniging die zweefmodellen bouwde en daarmee bij de Roestelberg ging vliegen. Zijn grote wens was dan ook om piloot te worden. Zijn ouders vonden dat een minder goed idee: te gevaarlijk. De rector van zijn middelbare school suggereerde Pierre de Zeevaartschool in Amsterdam. Maar eerst moest hij zijn school nog afmaken.
Pierre beloofde dat als hij zou slagen voor de zesjarige HBS-B, hij op de fiets een bedevaart naar Lourdes zou maken. En zo gebeurde: na zijn eindexamen in 1939 fietste hij in juli via Lisieux naar Lourdes (met op de terugtocht een bezoek aan een Franse vliegtuigfabriek).
Eenmaal weer thuis meldde hij zich aan voor de Zeevaartschool en in oktober scheepte hij zich in als leerling-stuurman aan boord van het motorschip Hector richting Oost-Indië en vandaaruit naar de Cariben. Toen de oorlog in mei 1940 ook Nederland bereikte, besloot Pierre dat hij zo snel mogelijk naar Engeland moest zien te komen. Hij monsterde als stoker aan op een Zweedse olietanker en kwam zo inderdaad in Engeland.
Hoewel de regering in ballingschap in Londen hem adviseerde gewoon bij de koopvaardij te blijven, kreeg hij van koningin Wilhelmina bijna tegelijkertijd toestemming om in vreemde krijgsdienst te treden. Daarmee was de weg vrij om dienst te nemen bij de Britse Royal Air Force. Zo kon hij ondanks de benarde tijden zijn jeugdideaal waarmaken.
Pierre haalde zijn vliegbrevet op de basis Haward bij Chester. Maar zo dicht bij het doel: als piloot strijden voor de vrijheid, sloeg het noodlot toe. Op 28 oktober 1941 was hij bezig te landen, toen zijn toestel geraakt werd door een opstijgend Canadees lesvliegtuig. Pierre’s kist vloog in brand en stortte neer. Zwaargewond werd de jonge vlieger opgenomen in het Royal Infirmary ziekenhuis in Chester, waar hij overleed.
Pierre werd op 3 november 1941 in Engeland met militaire eer begraven. Eind december werd in Kaatsheuvel een herdenkingsdienst gehouden en het gedachtenisprentje van Pierre vond zijn weg naar vele huishoudens. Hij werd zo een symbool van vrijheidszin, moed en vertrouwen in de toekomst voor velen in Kaatsheuvel.
In 1991, vijftig jaar na zijn dood, nam André de Bruijn, een oud medescholier, het initiatief om de herinnering aan Pierre van Boxtel gestalte geven in een monument. Op 5 mei 1995, 50 jaar na de bevrijding, werd dat monument onthuld: een gestileerde bronzen vogel op een betonnen, afgeschuinde zuil, vervaardigd door Joop Haffmans.
Dit verhaal is gebaseerd op een artikel door Toon Ververs, “Pierre van Boxtel, sergeant-pilot van de R.A.F.”, verschenen in Strol Zaand 6 (1991), p. 4-8.
