De Zusters van Schijndel

Uit zijn tijd als kapelaan in Boxtel kende Van Erp Mieke de Bref, die de wens te kennen had gegeven een leven als religieuze te willen leiden. Hij kwam tot de overtuiging dat Mieke was voorbestemd om met hem de eerste grondslag te leggen voor een nieuwe congregatie.

In het voorjaar van 1835 vertrok Mieke de Bref naar het klooster van de Tilburgse Zusters van Liefde om daar haar noviciaat door te brengen onder leiding van pastoor Zwijsen en Moeder Michaël Leijsen. Niet lang daarna trad ook Catharina de Leijer in bij de Tilburgse zusters met als bestemming de nieuwe Schijndelse congregatie van pastoor Van Erp. Mieke de Bref werd in april 1836 geprofest en in oktober 1836 vertrok ze als zuster Vincentia naar Schijndel in gezelschap van een Tilburgse zuster. Binnen drie weken na de stichting arriveerde daar ook Zr. Rosalia (Catharina de Leijer).

Ondertussen was de nieuwe pastorie in De Kluis klaar en konden de zusters hun intrek nemen in de oude pastorie aan de Heikant. Op 1 november 1836 werd de congregatie officieel gesticht: de Zusters van Schijndel konden beginnen. Pastoor Van Erp kreeg in 1837 toestemming van Gedeputeerde Staten voor het oprichten van een bijzondere lagere school en bij het klooster in de oude pastorie werd een aantal schoollokalen gebouwd. Onder leiding van de eerste moeder-overste Mieke de Bref, die inmiddels een onderwijsbevoegdheid had gehaald, kon de lagere school van start gaan.

De ouders van de Schijndelse meisjes waren echter nog niet enthousiast. Het merendeel bleef zijn dochters gewoon naar de openbare school van meester Kaub sturen. Dat was natuurlijk niet leuk voor de kersverse congregatie, die met een groeiend aantal zusters afhankelijk was van inkomsten uit de toch al niet te hoge schoolgelden. Maar Pastoor Van Erp zat niet voor één gat gevangen. Hij had wel een oplossing voor halsstarrige ouders. Vanaf de kansel maakte hij bekend dat alle meisjes die niet het onderwijs zouden gaan volgen bij de zusters, uitgesloten zouden worden van de Eerste Heilige Communie. Daarmee was zijn nieuwe school en zijn congregatie gered. Het machtswoord van Van Erp sloeg bij de Schijndelse bevolking in als een bom. Op maandagmorgen zag meester Kaub met grote verbazing dat de meisjes van katholieke huize afscheid kwamen nemen.

De congregatie begon daarna aan een bloeiperiode. De eerste vestiging van de congregatie buiten Schijndel kwam in 1856 tot stand in Geldrop. Niet toevallig, want hier was Franciscus, de broer van Antonius van Erp, pastoor. Ook hij was er van overtuigd dat een klooster (een Liefdesgesticht) in zijn parochie een heilzame werking zou kunnen hebben voor het onderwijs aan meisjes en de verzorging van zieken en ouderen.

In Schijndel besloot pastoor Van Erp intussen een ‘normaalschool’ op te richten om te kunnen voldoen aan de toenemende vraag naar onderwijzeressen uit de kring van de zusters. Deze werd in 1896 verheven tot kweekschool. Maar dat heeft de stichter van de congregatie zelf niet meer mogen meemaken. In 1861 overleed pastoor Van Erp vrij plotseling. De groei van de congregatie ging na zijn dood echter door. Na de stichting van het klooster in Geldrop in 1856 volgden nog vele stichtingen van de Schijndelse Zusters in heel Brabant maar ook daarbuiten. In de periode tot 1929 kwam een dertigtal nieuwe kloosters van de congregatie tot stand.

De Zusters van Schijndel hebben op 1 november 2006 het 170-jarig bestaan van hun congregatie in Schijndel gevierd. Op hun website vind je een uitgebreide geschiedenis van de congregatie. Voor hun jubileum In 2011 is Henk Beijers bezig aan het samenstellen van een groot gedenkboek.