Met ingang van 1 augustus 1936 werd H. Verheijen benoemd tot burgemeester van Erp. Zijn wortels lagen in West-Brabant: geboren in Roosendaal in 1884 en gehuwd met de dochter van de bekende leerfabrikant J. Bressers uit Dongen. In 1918 was hij toegetreden tot de Provinciale Staten van Noord-Brabant. Nog geen drie jaar na zijn benoeming tot burgemeester van Erp brak de Tweede Wereldoorlog uit. Het burgemeesterschap onder de bezetter bleek geen gemakkelijke opgave.
Al vrij spoedig werden gemeenteraden door de bezetter ontbonden, zodat de burgemeesters er alleen voor stonden bij het nemen van bestuursbeslissingen en het uitvoeren daarvan.
Daar kwam op een gegeven moment ook het dilemma bij van uitvoeren van Duitse opdrachten of opstappen in de wetenschap dat je dan vrijwel zeker plaats maakte voor een N.S.B.-burgemeester. Voor burgemeester Verheijen kwam daar het persoonlijke leed bij dat zijn vrouw in januari 1942 overleed en hij achterbleef met een gezin van zeven kinderen.
In 1944 was de grens bereikt: Verheijen weigerde gehoor te geven aan het bevel van de Duitsers om mannen aan te wijzen voor werkzaamheden op het vliegveld Volkel dat kort daarvoor gebombardeerd was. Daarop werd hij voor de ogen van zijn kinderen in zijn woonhuis gearresteerd en weggevoerd. Later verschenen de Duitsers met overvalwagens om alsnog de mannen op te halen. Van ‘s ochtends 6 uur tot 12 uur in de middag zochten ze het hele dorp af naar geschikte werkkrachten, die ze echter niet vonden. Overal kregen ze van de vrouwen te horen: “‘de man? die is in het veld”. Ze zaten dan ook grotendeels (verborgen) in ’t Goor. “Wat een dorp”, zei een Duitser, “men ziet hier slechts kinderen en vrouwen”.
Burgemeester Verheijen intussen werd naar het concentratiekamp Vught gebracht, vanwaar hij op transport naar Duitsland werd gesteld. Daar, in het concentratiekamp Buchenwald, is hij op 12 maart 1945 op zestigjarige leeftijd overleden aan de gevolgen van ondervoeding, het slapen op planken, het urenlang op appel staan in de kou en andere ontberingen die hij in dit kamp heeft moeten ondergaan.
Volgens getuigenissen van de andere gevangenen beurde hij zijn medelotgenoten op door zijn moedig gedrag en fiere opgewektheid, zelfs de jongeren onder hen.
De naam van burgemeester Verheijen staat op het oorlogsmonument naast de kerk vermeld, naast de namen van de andere Erpse gevallenen: H. van den Akker, J. van Lankveld, J. Muselaars, J. van Leuken, Th. Hendriks, A. Manders, A. van Lankveld, M. Bekkers geboren Van Lierop, Chr. Tillaar, P. Verbakel en Rikie van Wanrooy.
In tegenstelling tot de in de tekst vermelde datum is H. Verheijen per 1 augustus 1936 benoemd tot burgemeester van Erp.
Christian van der Ven, namens BHIC
bhiczei op 15 april 2008 om 20:34
We kijken het nog even na, en dan zullen we de informatie op de site aanpassen. Bedankt voor de melding!
F.C.S.M. van der Meel, Dongen
zei op 22 november 2008 om 17:49
De heer Verheijen is in Dongen een aantal jaren wethouder/loco burgemeester geweest, tot juni 1932.
Hij is ook mede-oprichter van de R.K. Woningbouwver. De Goede Woning in 1914 en is vanaf de oprichting tot zijn vertrek naar Utrecht in 1932, voorzitter geweest.
Jacques van de Ven
zei op 8 juni 2009 om 10:04
Het is alleen verschrikkelijk jammer dat deze burgemeester die zoveel gegeven heeft voor zijn gemeente niet een borstbeeld of minstens een straatnaam of plein heeft kunnen verkrijgen . De Erpse gemeenteraad heeft in haar laatste vergadering als zelfstandige niet de moed gehad om hiertoe een besluit te nemen. Dus heel erg jammer en eigenlijk schandalig.
Marilou Nillesen, namens BHIC
bhiczei op 9 juni 2009 om 10:07
Zou het niet alsnog kunnen; een straat of plein vernoemen naar burgemeester Verheijen? Wellicht kun je er een brief naar de gemeente aan wagen...
Gerard
zei op 9 oktober 2009 om 00:08
In het uitbeidingsplan "de Bolst" wordt een straatnaam genoemd naar" Burgemeester Verheijen" Een late erkenning, maar toch.
Marilou Nillesen, namens BHIC
bhiczei op 9 oktober 2009 om 08:52
Zou de gemeente dan toch dit forum goed in de gaten hebben gehouden? ;-)
Beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen. Door de komst van zijn 'eigen' straat wordt zijn naam in ieder geval nog vaak genoemd.
Eric Verheijen (kleinzoon), Breda
zei op 23 oktober 2009 om 11:56
Eindelijk doet de gemeente door een "straatnaam-vermelding" recht aan het verleden van mijn grootvader. Tenslotte heeft hij letterlijk zijn leven gegeven tijdens het uitoefenen van zijn taak als burgemeester van Erp. Ik wil een ieder bedanken, die zich hiervoor de laatste jaren hebben ingespannen. Met name Jan Burger, die met zijn boek "Zij hebben ons in de steek gelaten" een grote aanzet hiervoor heeft gegeven. Het geeft de familie een warm gevoel.
Marilou Nillesen, namens BHIC
bhiczei op 26 oktober 2009 om 09:34
Fijn dat je ons dit laat weten Eric. Ik kan me voorstellen dat zoiets heel belangrijk is voor directe familie.
Maarten Rikken (achterkleinzoon)
zei op 27 oktober 2009 om 10:40
Erg fijn om te horen dat de straat er zal komen, en idd. Eric het boek van Jan Burger heeft een zet in de goede richting gegeven.
Riek Manders
zei op 24 januari 2010 om 11:54
Ook ik heb nooit kunnen begrijpen dat in Erp deze burgemeester werd vergeten.
Als kind woonde ons gezin in de bossen op een booerderij van de gemeente. Ik herinner me dat op zondagochtend de burgemeester langs kwam met zijn familie. Trots was hij dan op ons huis. Er werd koffie gedronken en daarna vertrok het gezelschap richting het vennetje achter de "bosbeertjes" Bij dit vijvertje stond een mooie witte bank en er waren narcissen geplant. Als ik op deze plek kom is burgemeester Verheyen niet vergeten.
Mariët Bruggeman, namens BHIC
bhiczei op 25 januari 2010 om 09:34
Beste Riek,
het noemen van een straat naar een burgemeester is natuurlijk belangrijk, maar het voortleven in de harten van de inwoners van je gemeente, is nog veel belangrijker.
Hans Hendriks
zei op 30 januari 2011 om 12:02
Is het ook bekend onder welke omstandigheden of gebeurtenissen deze genoemde personen zijn omgekomen?
Annemarie van Geloven namens BHIC.
zei op 31 januari 2011 om 16:44
Beste Hans, in het archief van het gemeentebestuur van Erp 1930-1970 bevinden zich medische overlijdensverklaringen over de periode 1940-1945 (toegang 7689, inv.nr. 172). Daarin zullen zeker de burgerslachtoffers van Erp opgenomen zijn.
Over de omstandigheden waaronder deze mensen omgekomen zijn, is misschien iets te achterhalen in de Maandrapporten van de gemeenteveldwachter, 1942-1944 (toegang 7689, inv.nr. 527). Een snelle blik in het gemeentearchief van Erp levert verder niet veel informatie op over het lot van deze omgekomen burgers.
Graag nodig ik u uit om in de studiezaal van BHIC in Den Bosch deze dossiers te raadplegen.
Maar de echte informatie zal van de Erpse mensen zelf moeten komen...
Susan van der Steen
zei op 9 april 2015 om 11:07
In de laatste alinea stopt de opsomming van de namen bij Rikie van Wanrooy, terwijl de laatste naam op het monument F. Vermeulen is.
Antoon Verbakel, Uden
zei op 24 augustus 2018 om 12:13
N.a.v. de vraag van Hans Hendriks dd. 30-01-2011 en het antwoord daarop van Annemarie van Geloven dd. 31-01-2011 het volgende:
H. Verheijen: de bovenstaande tekst verschaft voldoende duidelijkheid.
Henri van den Akker: tijdens de Duitse inval tezamen met nog een kanonnier gesneuveld te Dubbeldam, toen hun kanon door Duitse pantserwagens werd vernietigd. Begraven op het r.-k. kerkhof te Boerdonk.
Johannes J. van Lankveld: tijdens de Duitse inval gesneuveld bij de verdediging in de Grebbeberglinie te Rhenen. Begraven op het Militair Ereveld Grebbeberg te Rhenen.
Johannes H. Muselaars: bij de Japanse inval van voormalig Nederlands-Oost-Indië gesneuveld, dan wel omgebracht te Balikpapan (Borneo). Sindsdien vermist – geen bekend graf.
Johannes J. van Leuken: tijdens de politionele acties in voormalig Nederlands-Oost-Indië gesneuveld nabij Kaliurang. Begraven op het Nederlandse Ereveld Candi te Semarang (Java-Indonesië).
Theo Hendriks en Antonius Manders: omgekomen bij de explosie van mijnen, tijdelijk opgeslagen in de voortuin bij de woning van v.d. Ven, naast de Melkfabriek “St. Joseph”. Ook twee Britse militairen verloren daarbij het leven.
Antonius van Lankveld, Maria Bekkers-van Lierop, Christiaan v.d. Tillaar en Petrus Verbakel: omgekomen bij de inslag en explosie van een V2-raket op de boerderij van de wed. M. Bekkers-van Lierop op de Dieperskant te Keldonk. De boerderij met inboedel werd totaal verwoest. De vier waren er bijeen om kaart te spelen.
Riekie van Wanrooy: omgekomen toen een V1-vliegende bom tegen de boerderij van haar ouders aan de straatweg Erp-Keldonk vloog en explodeerde.
Franciscus W.N.M Vermeulen: tijdens de politionele acties in voormalig Nederlands-Oost-Indië gesneuveld te Pendak-Rembang, Java. Begraven op het Nederlandse Ereveld Candi te Semarang (Java-Indonesië).
Mariët Bruggeman
bhiczei op 24 augustus 2018 om 15:36
Bedankt Antoon, voor deze gegevens. Zijn deze afkomstig uit het door Annemarie genoemde inventarisnummer?
Antoon Verbakel, Uden
zei op 27 augustus 2018 om 13:41
Neen. Bijeengebracht o.a. vanuit meerdere archieven, Britse oorlogsdagboeken en interviews ed. ter voorbereiding van mijn artikelenserie in de Erpse Krant
"ERP gedurende WO II - een terugblik ter herinnering". (mei 1990 t/m april 1996 en mei 2000 t/m maart 2001 - 89 beschrijvingen).
Marilou Nillesen
bhiczei op 28 augustus 2018 om 10:20
Ah duidelijk. Het is evident dat je heel wat onderzoek hebt verricht, Antoon! Dank voor deze toelichting.
maarten van lankvelt
zei op 16 november 2018 om 11:52
Lisette Kuijper
bhiczei op 21 november 2018 om 11:32
Beste Maarten, bedankt voor je reactie en fijn dat je erop wijst dat de gegevens niet meer actueel zijn op deze Wikipedia pagina. Wij zijn alleen niet degene die de Wikipedia website bijhouden. Je kunt daarvoor het beste een bericht achterlaten op die specifieke pagina of een e-mail naar hen sturen.
Al vrij spoedig werden gemeenteraden door de bezetter ontbonden, zodat de burgemeesters er alleen voor stonden bij het nemen van bestuursbeslissingen en het uitvoeren daarvan.
Burgemeester Verheijen intussen werd naar het 
