Mijn Studiezaal (inloggen)
23
Rechtbank in Breda, 1838 - 1930 N.B. Stukken van 1825 - 1937
Inleiding
Historisch overzicht 
Ontstaan nationale rechterlijke organisatie in 1827/1838
Samenstelling arrondissementsrechtbank
Bevoegdheid in strafzaken arrondissementsrechtbank
23 Rechtbank in Breda, 1838 - 1930 N.B. Stukken van 1825 - 1937
Inleiding
Historisch overzicht
Bevoegdheid in strafzaken arrondissementsrechtbank
Wat de bevoegdheid van de rechtbank in strafzaken betreft moeten twee perioden onderscheiden worden, te weten de periode vóór de invoering van het nieuwe Wetboek van Strafrecht op 1 september 1886 en de periode daarna. Vóór dat tijdstip gold nog steeds de Franse Code Pénal die tijdens de inlijving van Nederland bij het Franse keizerrijk was ingevoerd. Men onderscheidde in de Franse wetgeving drie soorten strafbare feiten, namelijk de misdrijven (crimes), de wanbedrijven (délits) en de overtredingen (contraventions). * De aard van de straf bepaalde tot welke categorie het strafbaar feit behoorde. Op een misdrijf stond een lijf- of onterende straf (doodstraf, deportatie, verbanning, langdurige gevangenisstraf of dwangarbeid), op een wanbedrijf een correctionele straf (maximale hechtenis van vijf jaar, geldboete of ontzegging van zekere burgerlijke rechten) en op overtredingen een politionele straf (maximale hechtenis van vijf dagen en lage geldboete).
Het nieuwe Wetboek van Strafrecht van 1886 kent slechts een onderscheid in misdrijven en overtredingen. Wat misdrijven en wat overtredingen waren, werd in het wetboek zelf aangegeven. In het tweede boek werden de misdrijven behandeld en in het derde de overtredingen.
Voor 1886 waren de rechtbanken bevoegd de wanbedrijven te behandelen. Na 1886 nam de rechtbank kennis van alle misdrijven waarvan de kennisneming niet aan andere rechterlijke instanties was opgedragen en verder van overtredingen terzake van belastingen en bepaalde door de wet aangewezen overtredingen. * De door de wet aangewezen overtredingen waren bedelarij, landloperij en souteneurschap. * Voorbeelden van misdrijven waarvan de beoordeling niet toekwam aan de arrondissementsrechtbanken waren stroperij (werd behandeld door de kantonrechter), * ambtsmisdrijven van ministers, staatssecretarissen, leden van de Staten-Generaal en de Raad van State en Commissarissen van de Koning(in) (werden behandeld door de Hoge Raad), * zeeroof of medewerking daaraan (werd behandeld door de Hoge Raad). * Vorderingen van kosten en schaden ten behoeve van het slachtoffer van niet meer dan 150 gulden werden ook door de rechtbank behandeld. *
De belangrijkste taak van het openbaar ministerie was het handhaven van de wet, het opsporen en vervolgen van strafbare feiten, het ten uitvoer leggen van vonnissen en het toezicht op het gevangeniswezen. * Drie officieren van justitie waren bevoegd tot het opsporen en vervolgen van strafbare feiten die tot de bevoegdheid van de rechtbank behoorden. Op de eerste plaats was dat de officier van de plaats waar het misdrijf begaan werd, op de tweede plaats de officier van de woonplaats van de verdachte en op de derde plaats de officier van de plaats waar de verdachte werd gevonden. Wanneer meer officieren zich met de zaak bemoeiden, bleef de eerstgenoemde met de vervolging van de zaak belast, daarna de tweede en ten slotte de derde. De officier vervolgde altijd voor de rechtbank waaraan hij verbonden was. Hiermede is ook de vraag beantwoord welke rechtbank bevoegd was * .
Bevoegdheid in burgerlijke zaken arrondissementsrechtbank
Buitengerechtelijke taken arrondissementsrechtbank
Procesgang in strafzaken arrondissementsrechtbank *
Procesgang in burgerlijke zaken arrondissementsrechtbank *
Mogelijkheden van hoger beroep en cassatie
De archieven en verantwoording inventarisatie
Aanwijzingen voor de gebruiker
Bijlagen
1.424 beschreven archiefstukken
864 gedigitaliseerd
totaal 593.881 bestanden
Inventaris
1.424 beschreven archiefstukken
864 gedigitaliseerd
totaal 593.881 bestanden
Kenmerken
1.424 beschreven archiefstukken
864 gedigitaliseerd
totaal 593.881 bestanden