In verband met de groei van de gemeente, welke zich vooral manifesteert in een tekort aan accomodatie, met name voor de jeugd, en een steeds vollere kerk op zondagmorgen, installeert de kerkenraad begin 1967 een zogenaamde Plancommissie die een dubbele opdracht krijgt, namelijk:
1. Advies uit te brengen over de mogelijkheden voor een grotere ruimte ten behoeve van de kerkdiensten en
2. bestudering van de mogelijkheden tot uitbreiding van de bijgebouwen/lokalen.
Het zal echter nog 7 jaren duren voordat er concrete plannen op tafel komen. In 1975 komt er een gesprek op gang over samenwerking op het terrein van huisvesting met de Nederlands Hervormde Gemeente Oss (HGO). Uiteindelijk zijn de belangrijkste besluiten die genomen worden:
1. De Gereformeerde Kerk Oss krijgt de grond naast de Nederlands Hervormde kerk aan de Wethouder van Eschstraat in erfpacht
2. De Gereformeerde Kerk bouwt hierop een gemeenschapshuis
3. De Nederlands Hervormde kerk, ook wel Paaskerk genoemd, wordt door beide gemeenteen gebruikt voor de eredienst en
4. Het bestaande gereformeerde kerkgebouw aan de Burgemeester van den Elzenlaan wordt verkocht
Tijdens de gemeente-avond van 8 december 1975 wordt dit plan met meerderheid van stemmen aanvaard.
Het zal leiden tot het aangaan van een notariële overeenkomst van Maatschap op 28 mei 1979, afgesloten met de Hervormde Gemeente Oss (zie inv.nr.33). Uit de opbrengst van de verkoop van het gereformeerde kerkgebouw wordt het nieuwe gemeenschapshuis, genaamd de Pinksterterp gefinancierd. Hierdoor ontstaat de volgende situatie: De Paaskerk is eigendom van de Nederlands Hervormde gemeente en het gemeenschapshuis, de Pinksterterp, is eigendom van de Gereformeerde Kerk Oss.

Vanaf 1989 wordt de samenwerking nog verder geïntensiveerd door het oprichten van een federatie: de Reformatorische Kerkgemeenschap. Behalve de Gereformeerde Kerk Oss en de Nederlands Hervormde Gemeente Oss neemt ook het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap in Oss deel aan deze federatie.