EMK vestigde zich in 1970 in Krimpen aan de IJssel op het terrein van de voormalige CINDU (Chemische Industrie Uithoorn). De directeur was dhr. G. Bernouw. Het bedrijf is waarschijnlijk in 1979 failliet verklaard. Bij de vestiging in 1970 noemde het bedrijf zich werkzaam op het gebied van opslag en verwerking van afvaloliën. Het nam de hinderwetvergunning van CINDU over. Deze bleek al niet meer dekkend waardoor een nieuwe, de gehele inrichting omvattende vergunning aangevraagd moest worden. Dit werd een langslepende procedure, deels door vertraging van de kant van EMK deels door ondaadkrachtig optreden van de gemeente Klundert. Op 10 mei 1972 kwam er een voorlopige climax: het bedrijf werd met onmiddellijke ingang gesloten wegens de aanwezigheid van levensgevaar voor de omgeving. Het bedrijf tekende hiertegen beroep aan bij de Kroon. Kort daarna werd de afvalverwerkende inrichting weer opengesteld. In 1973 werd een nieuwe aanvraag (de eerste was niet volledig) voor een hinderwetvergunning ingediend; in 1974 volgden de aanvullingen op deze aanvraag. Na weer een lange procedure, waarbij ook de Dienst Centraal Milieubeheer Rijnmond werd betrokken, werd op 30 augustus 1977 de hinderwetvergunning verleend aan EMK. 'Rijnmond' nam alle hinderwettaken en -bevoegdheden over van de gemeente Klundert. De voorwaarden bij de verleende vergunning waren zeer stringent en gedetailleerd waardoor de navolging voor EMK problemen opleverde. Maar omdat het bedrijf schermde met een verplaatsing naar Moerdijk en een inkrimping van de activiteiten werd door Rijnmond begrip getoond voor EMK. In 1980 werd duidelijk dat de vervuiling van de bodem grote proporties aan had genomen en werd een justitieel onderzoek gestart naar de activiteiten van Uniser en de drie werkmaatschappijen.