Tot leniging van de nood, bij zeer vele Nederlanders in de dertiger jaren van deze eeuw ontstaan door een wereldomvattende economische crisis, werd in 1931 het Nationaal Crisis-Comité, gevestigd aan de Kneuterdijk 20 te Den Haag, opgericht. Dit comité richt zich bij circulaire van 1 december 1931 tot de gemeentebesturen met het verzoek om -middels beantwoording van een vragenlijst- inlichtingen te verschaffen over bijzondere voorzieningen, welke de plaatselijke overheid tot leniging van de nood wil c.q. kan treffen.

Burgemeester Wientjens beantwoordt voormeld schrijven op 19 december 1931. Hij geeft aan dat er voor het gemeentebestuur voorlopig geen aanleiding bestaat om bijzondere maatregelen te nemen, mede omdat er al een parochiaal crisiscomité is gevormd, bestaande uit vertegenwoordigers van het kerkelijk en burgerlijk armbestuur. Voorzitter van dit comité is pastoor Dr. Xavier Smits; burgemeester W. Wientjens fungeert als secretaris.

Onder de jonge arbeiders in de gemeente bestaat zo goed als geen werkloosheid, aldus de burgemeester in zijn antwoord. Het Nationaal Crisis-Comité organiseert een landelijke inzameling, waarbij de regeling is getroffen dat 90% van de verzamelde gelden ter plaatse mogen worden aangewend. De resterende 10% dient het plaatselijk comité aan het N.C.C. af te dragen. Op 6 februari 1932 stort de secretaris een bedrag ad f 308,- in de nationale kas.
Van de opbrengst van de jaarlijkse collecte, gehouden in 1933, wordt geen verantwoording afgelegd aan het N.C.C. Het dagelijks bestuur van deze instelling wil daarom, blijkens schrijven van 22 maart 1933, tot intrekking van de verleende erkenning overgaan. Omdat alsnog een bedrag van f 9,17 wordt ontvangen, wordt negen dagen later de ingetrokken erkenning herroepen onder voorwaarde dat voortaan "inderdaad blijk van medewerking en activiteit wordt gegeven en dat onze brieven zullen worden beantwoord". De brieven van het N.C.C. zijn voor de burgemeester aanleiding om zich met de pastoor over de kwestie te verstaan. Hoewel het N.C.C. op 28 april 1933 bericht dat zij bereid is de intrekking van het plaatselijk crisiscomité te herroepen, is dit parochieel instituut niettemin geen lang leven meer beschoren. De burgemeester richt namelijk op 7 januari 1934 een nieuw comité op. Als reden hiervoor geeft dit comité in zijn adres aan het N.C.C. op, het feit dat het oude comité gedurende zijn bestaan, onder voorzitterschap van pastoor Smits, niet "de minste activiteit ontplooide". Alleen werd zo nu en dan een schaalcollecte gehouden, welke volgens officiële opgaven heeft opgebracht f 95,64. En hoewel het R.K. Huisvestings-Comité de pastoor had opgedragen de aanwezige kasgelden over te dragen aan de penningmeesteresse van het nieuwe comité, werd hieraan niet voldaan. Het comité laat in voornoemd adres van 17 februari 1934 verder weten, dat het langs de huizen der ingezetenen een collecte heeft gehouden, welke f 111,19 heeft opgebracht.

Plus minus 45 gezinnen kunnen voor bedeling in aanmerking komen, zodat het comité zich voor een zware taak ziet gesteld; temeer daar het Burgerlijk Armbestuur met een jaarlijks budget van f 300,- alleen kan bedelen in de vorm van geneeskundige behandeling en levering van medicamenten.

Het N.C.C. wil echter niet tot erkenning van het nieuwe comité overgaan: het bestaat immers geheel uit dames en men acht het wenselijk dat althans enige mannelijke leden hiervan deel uitmaken. Vandaar dat de burgemeester in zijn schrijven van 24 februari 1934 mededeelt, dat hij tot leden van het plaatselijk crisis-comité heeft benoemd:
a. Johan de Bruijn, secretaris-penningmeester van het burgerlijk armbestuur van Reek en
b. Egb. Hendriks, lid van het R.K. Armbestuur.

Genoemde heren worden aan het eerder benoemde damescomité toegevoegd! De 27e februari daaraanvolgend verkrijgt men de begeerde erkenning. Het comité adviseert tweemaal over een mogelijke, individuele hulpverlening; over verdere werkzaamheden geeft het archief geen uitsluitsel. Op verzoek van de minister van Binnenlandse Zaken, geeft loco-burgemeester E. Hendriks op 7 november 1935 te kennen, dat in zijn gemeente geen behoefte wordt gevoeld om de arbeid, welke gedurende de laatste vier jaren door het zogenoemd A-Comité (lees crisiscomité) werd verricht, in de naaste toekomst op enigerlei wijze voort te zetten. De minister geeft op 9 april 1936 nadere uitleg over de wijze waarop de arbeid van het N.C.C,-dat met ingang van 1 mei 1936 wordt opgeheven-zal werden voortgezet.
Op voordracht van de burgemeester krijgen vier personen een gedenkpenning door het N.C.C. uitgereikt. Het betreft de dames:
1. Petronella Catharina Maria Wientjens, voorzitster-secretaresse
2. Johanna Elisabeth de Bruin, lid
3. Anna Maria Josephina Hendriks, lid en
4. Maria Christina de Haan, lid.