Korfbal werd uitgedacht door Nico Broekhuysen (1876-1958), onderwijzer aan de Nieuwe Schoolvereeniging te Amsterdam.1 Hij deed inspiratie voor het spel op tijdens een internationale cursus openluchtspelen aan de August Abrahamsson Stiftelse in Nääs (Zuid-Zweden), waar hij in aanraking kwam met “ringball”. Volgens recent onderzoek was “ringball” een vorm van basketball, dat gemengd werd gespeeld in drie velden met bodemloze korven in de uiterste vakken. Het was de bedoeling dat de spelers de bal zo vaak mogelijk door de ijzeren ring gooiden.

Eenmaal terug in Amsterdam werkte Broekhuysen zijn idee uit in nauw overleg met C. Vrij, directeur van de Nieuwe Schoolvereeniging. Zo werd de ijzeren band vervangen door manden of korven; vandaar de benaming “korfbal”. In september 1902 speelden leerlingen van de Nieuwe Schoolvereeniging als eersten het nieuwe spel op een braak liggend terrein tegenover hun school, op de hoek van de Jan Luykenstraat en de Van der Veldenstraat.4 In de volgende maand verscheen al een eerste druk van de spelregels, waarbij korfbal als volgt werd aangeprezen: “Bij het korfbal, dat met den gewonen voetbal, doch alleen met de handen gespeeld wordt, is het gevaar van geschopt te worden, geheel uitgesloten; – wat vele ouders ongetwijfeld op prijs zullen stellen. Zeker zal dit goedkoope spel zich spoedig een plaats veroveren naast voetbal.”
Korfbal raakte inderdaad in korte tijd ruimer bekend, aangezien Broekhuysen overal in het land lezingen en cursussen voor korfballeiders ging geven. Het spel voldeed in sterke mate aan de wens om de lichamelijke conditie van de jeugd te verbeteren: het was vrij eenvoudig aan te leren en het zorgde voor veelzijdige ontwikkeling van het lichaam door het rennen, gooien, vangen, schieten enzovoorts. Het was door het gemengde karakter ideaal als schoolsport en het vergde weinig ruimte, want het speelveld was toen nog slechts 45 x 25 meter.
Er ontstonden al gauw overal korfbalclubs. Op 2 juni 1903 werd de Nederlandsche Korfbalbond (hieronder verder N.K.B.) opgericht in Parkzicht in Amsterdam en Borekhuyzen werd de eerste voorzitter.

Het was aan het begin van de twintigste eeuw hoogst ongebruikelijk dat mannen en vrouwen gezamenlijk één sport beoefenden. Korfbal trok daarom veel bekijks én kritiek. Op 16 mei 1938 kreeg de N.K.B. het predikaat “Koninklijk” bij het 35-jarig bestaan.

Vanaf 1909 ontstonden er regionale en plaatselijke bonden die het korfbal ter plekke verder ontwikkelden door het opzetten van competities. De Noord-Brabantsche Korfbalbond dateert van 3 februari 1923. De provincie Noord-Brabant dan met uitzondering van het land van Altena (Dordrechtsche Korfbalbond) en tijdelijke afstand van Oss e.o. (Geldersche Korfbalbond).
Christelijke korfbalclubs ontstond doordat bij protestanten korfbal en meer in het algemeen sport niet hoog aangeschreven is, met name omdat tal van sporten op zondag werden beoefend en door de overdreven aandacht in de media. In 1920 werd de Christelijke Korfbalbond in Nederland (verder C.K.B.) formeel opgericht in Delft. Ook de socialisten roereden zich en in 1926 werd de Nederlandse Arbeiders Sportbond (verder N.A.S.B.) opgericht.

BRON: http://resources.huygens.knaw.nl/sportbondenclubsperiodieken