Dieden

De Laurentiuskerk in Dieden, ook wel de Hervormde kerk genoemd, is gewijd aan Laurentius van Rome. De gedeeltelijke turfstenen kerk stamt uit de 11e/12e eeuw en is gebouwd op een zandrug langs de Maas. Deze Rooms-Katholieke kerk valt in 1614 in handen van de Hervormden, die daar tot in de 20e eeuw kerken. De Katholieken zijn vanaf toen naar de kerk in Demen gegaan. De kerk in Dieden is al lang niet meer in gebruik als geloofshuis. Dieden is lang een eigen heerlijkheid geweest, samen met Oijen. Deze heerlijkheid ligt in één van de grensgebieden, waar zowel Brabant als Gelre rechten op kunnen uitvoeren. De Brabants-Gelderse oorlogen hebben lange tijd gewoed.

Over het ontstaan van de heerlijkheid is weinig bekend. In 1399 is Dieden en Oijen bij verdrag tussen de hertogen van Gerle en Brabant in Gelderse handen gekomen. De hertogen van Brabant kunnen dit moeilijk accepteren en blijven proberen om het gebied weer in handen te krijgen. Toen de Bourgondische hertogen Gelre in hun bezit krijgen, verklaren zij in 1481 Dieden en Oijen tot Brabants bezit.


Naderhand maakt Karel van Gelre zich weer in 1523 van Dieden en Oijen meester en draagt het over aan de familie Van Gent. Nu behoort Dieden en Oijen weer onder Gelre. Door boedelverdeling wordt de heerlijkheid Dieden en Oijen in 1615 opgesplitst in twee heerlijkheden. De nieuwe heerlijkheid Dieden omvat het dorp en een klein gebied ten westen daarvan tot aan de oude Maasarm. De oudere benamingen voor Dieden zijn Dichden, Diegden, Dieten en Diechden. Het element Dich is hetzelfde als “dic” oftewel dijk. Het element “den” betekent “een bewoonde plaats”. Dieden betekent dus een bewoonde plaats aan de Dijk.