Archieven

56 Jan Dirckss. (40) en Jan Janssen Spierincx (36) landbouwers te Gemonde (SMG) geburen van Adriaen Jan Ryckaertss. verklarende dat Catharina de 1e vrouw van Adriaen die was overleden en vier kleine kinderen had nagelaten en daarna bleef Adriaen ter tochte bezitten een huis met landerijen groot ca. 13 lopensen dat is belast met verschillende pachten maar bleek bovendien erg bouwvallig van ouderdom en door stormwind zodat reparatie nodig was; ook heeft hij twee "bederffjaeren" achter de rug nl. 1629 en 1633 en is in een grote ongelegenheid beland met de nodige schulden en verviel in grote armoede en was niet in staat dat huis weer opnieuw te bouwen. Getuigen: Jan Handrick Willemss., Willem Janssen Spierincx

26 Mechtelt weduwe van wijlen Gooswijn van Gorcum in de baronie van Boxtel die op verzoek van Everdt Jasper de Bresser een verklaring heeft afgelegd nl. dat zij in mei 1636 nl. op de 14e te Gemonde is geweest ten huize van Evert en voor de deur van het huis enige goederen waaronder kleren en andere zaken gerechtelijk naar buiten geworpen door de Boxtelse schepenen en vorster; Meriken de weduwe van Huybert Peter Thonis is eigenaresse van het huis. Getuigen: Jan Dirckx van den Venne, Jan Janssen Spierincx

11 Gherardt Janssen van de Loo en Lenaert Janssen van den Bogaert in de parochie Gemonde (Sint-Michielsgestel) die verklaren dat in 1628 Aert Mathijs Jonckers het brouwhuis van genoemde Gerit (=Gherardt) in brand heeft gestoken nl. ’s-nachts in welk brouwhuis Willem Daemen de zwager van Gerit met Lenaert zijn knecht aan het brouwen was: de brandstichter heeft de deur van buiten af met een grendel gesloten met de bedoeling Willem en Lenaert in de brand ze laten omkomen, maar Lenaert had een stuk van de wand ingeslagen en de deur weten te ontsluiten; enige tijd later heeft dezelfde brandstichter het brouwhuis nogmaals in brand gestoken en het volledig in de as gelegd; na het overgaan van de stad Den Bosch van Spaanse in Staatse handen is genoemde Aert Matijssen, soldaat zijnde, uit zijn gevangenschap ontslagen. Hij zou nog meer delicten begaan hebben als spek uit de schouwen stelen, ’s-nachts “corenlasten uytwrijvende”, bomen omhakken of plantages vernielen en meer van dergelijke zaken; hij hoopte dat hij heimelijk dood geschoten zou worden om daarmee de schande van de galg te kunnen ontgaan of ontlopen; na zijn overlijden is het lijk naar het kerkhof gebracht, zonder enige vrienden en zonder priester en is er ook geen mis geweest of een gebed voor hem uitgesproken en is zo in “eenen cuyl gestooten”.