De Gewestelijke gezondheidsdienst Brabant-Noordoost is op 1 juli 1987 ontstaan door een

fusie van drie zelfstandige gezondheidsdiensten, te weten:
de Gewestelijke gezondheidsdienst Stadsgewest Oss;
de Districtgezondheidsdienst Veghel;
de Schoolartsendienst Land van Cuijk (1).
De oprichting van de dienst is onder flinke tijdsdruk tot stand gekomen. Dit heeft te maken gehad met het feit dat het toenmalige ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur per 1988 de uitkering van stimuleringsgelden voor de vorming van basisgezondheidsdiensten ging herzien. Door te kiezen voor de fusiedatum van 1 juli 1987 werd de uitkering van die stimuleringsgelden veilig gesteld.
Het ging hierbij om een éénmalige uitkering van fl. 4,- per inwoner (op een aantal van bijna 300.000 personen) en de inwerkingtreding van de stimuleringsregeling Algemene preventieve gezondheidszorg van fl. 3,40 per inwoner vanaf 1 juli 1987 (2). De laatste stimuleringsregeling had tot doel functionarissen aan te trekken voor nieuwe disciplines in basisgezondheidsdiensten, waaronder een epidemioloog (3).

De financiële injectie had echter ook een keerzijde. Op het terrein van wet- en regelgeving werden in die tijd alleen de meest urgente zaken geregeld. Veel voorschriften, bevoegdheden en instructies werden pas na de fusie vastgelegd.
De dienst ging per genoemde fusiedatum samen met andere organen deel uitmaken van het Streekgewest Brabant-Noordoost. Door de fusie ontstond een werkgebied van 27 gemeenten (zie bijlage 1). Het overkoepelende orgaan heeft het takenpakket van de dienst vastgesteld (4). De gemeenten kregen de volgende verantwoordelijkheden ten aanzien van de gezondheid van de burgers:
-de bewaking, bescherming en bevordering van de gezondheid van de bevolking;
de zorg om de gezondheidsvoorzieningen in voldoende mate voor de bevolking aanwezig en beschikbaar te hebben;
-de zorg dat de bevolking zo weinig mogelijk schade ondervindt van rampen ten gevolge van geweld of milieuvervuiling (5).