Gedurende de kerstening van het gebied wat nu Noord-Brabant heet in de tweede helft 7de en begin 8ste eeuw, waren enkele bekende priesters en kerkvaders actief nl Willibrord en ook Landibert of Lambert, Lambertus.
De laatste bracht het zelfs tot bisschop van Maastricht ( Maastricht 670 – 705 Luik), maar werd op 17 september 705 te Luik vermoord. Eerst werd hij begraven te Maastricht en later te Luik, waar een gedeelte der relikwieën nog aanwezig is. Bisschop Lambertus werd heilig verklaard in 720 en hij werd de patroon (heilige) van het bisdom Luik. In de eeuwen daarna kregen vele nieuw gebouwde kerken in het bisdom Luik zijn naam. Zo ook de Veghelse kerk en die van Zijtaart. Als feestdag van de Heilige Lambertus is 17 september vastgesteld.
c 1300 de Sint Lambertuskerk met kerkhof van Veghel dateert van de middeleeuwen;
St Antoniuskapellen te Dorshout en Havelt; Sint Antonius was beschermheilige tegen de pest
1500 van deze tijd is ook een Sint-Antoniuskapel te Eerde bekend;
1648 bij vrede van Munster wordt het rooms-katholicisme verboden in de noordelijke Nederlanden; vanaf die tijd worden in onze streek de katholieke kerken gebruikt door kleine groepen protestanten, dan nog Nederduits Hervormden; priesters werden soms gevangen genomen; katholieke gelovigen moeten zich tevreden stellen met een schuurkerkje; de H. Lambertuskerk wordt op 9 augustus door protestanten in gebruik genomen;
1649-1672 Veghelse katholieken gaan ter kerk naar Uden in het godsdienstvrije Land van Ravenstein;
1672 bouw van een schuurkerk in Veghel, ter plaatse van de huidige Lambertuskerk;
de atmosfeer gematigder en uitoefening katholieke eredienst wordt oogluikend toegestaan
in de 18e eeuw;
1704 geheel willekeurig laten de Staten Generaal de schuurkerk sluiten zodat de Veghelse pastoor Verhofstadt in een huis in de buurt Krijtenburg onder St. Oedenrode de mis moet opdragen;
1819 de oude kerk wordt terug gegeven aan de Katholieken, is dan bouwvallig maar wordt nog
weer opgeknapt.

De kerkmeesters waren belast met: de financiële administratie van de kerkfabriek. Hun beleid werd neergelegd in de door hen op te maken kerkrekeningen. Krachtens de afgelegde eed bevorderden ze verder al hetgeen wat tot onderhoud aan en in de kerk nodig was; dit alles met voorkennis er instemming van de pastoor. Gedurende de periode vanaf 1648 werd de pastoor vervangen door de predikant.