De Vereniging van de H. Elisabeth afdeling Veghel is opgericht op voorstel van deken Clerx door een aantal vooraanstaande katholieke vrouwen en kerkelijk goedgekeurd door de bisschop van Den Bosch dd. 11 feb 1880.
De H Elisabeth vereniging steunde roomskatholieke zieken en kraamvrouwen.

De heilige Elisabeth van Thüringen werd geboren in Sárospatak in Hongarije in 1207. Zij was de dochter van Andreas II van Hongarije (1175–1235) en zijn vrouw Gertrudis van Andechs-Meranië (vermoord in 1213).
In 1221 trad ze daadwerkelijk in het huwelijk met Lodewijk IV van Thüringen. Ze was zeer gelukkig met hem en ze kregen twee meisjes en een jongen.
Tijdens de hongersnood van 1226 staat zij heldhaftig de armen terzijde.
Aan het huwelijk komt abrupt een einde als Lodewijk in 1227 op kruistocht is met keizer Frederik II en aan de perst sterft.
In 1229 wordt ze lid van de Derde orde van Franciscus van Assisi en gaat ze haar verdere leven de zieken verzorgen in het Franciscaanse ziekenhuis dat ze liet bouwen bij de Marburg. Daarom zijn tot in de 19e en 20e eeuw honderden hospitalen naar haar genoemd. Een Nederlands voorbeeld hiervan is het St. Elisabeth's of Groote Gasthuis te Haarlem dat in de 14e eeuw werd gesticht. In het wapen van dit ziekenhuis de drie kronen (Hongarije, Bohemen en Thüringen) van Elisabeth. Op 24-jarige leeftijd sterft ze op 19 nov 1231 op de Marburg.
In 1235 wordt zij door paus Gregorius IX heilig verklaard. Zij is de patrones van de charitas. Haar feestdag wordt gevierd op 17 november. Ze wordt vaak afgebeeld met een kan en brood.
Ze is de patroonheilige van Hongarije, van ziekenhuizen, verpleegsters, bakkers, bruiden, kantklossers, gravinnen, stervende kinderen, bannelingen, bedelaars, wanhopige mensen, weduwen, wezen en weduwnaars, en van de Derde Orde van Franciscus.
[bron: Wikipedia]