Het huidige café Hei & Ikke heeft een eerbiedwaardige geschiedenis van inmiddels meer dan honderd jaar. Het café-deel vierde in 2008 zelfs dat het precies 110 jaar geleden was begonnen. Toen kreeg namelijk het al bestaande koffiehuis Kemps vergunning ook alcoholische versnaperingen te verkopen. Is er sindsdien veel veranderd in de wereld van de alcohol?
In 1887 vroeg H.F. Kemps, “slager en koffijhuishouder te Oss”, vergunning aan om sterke drank in het klein te mogen verkopen in zijn bestaande koffiehuis aan de huidige Kerkstraat 90. Trots vermeldde Kemps dat zijn koffiehuis naar de “laatste eischen des tijds” was ingericht.
Kemps voorzag met zijn koffiehuis in een grote behoefte, want het lag vlak tegenover de R.K. kerk. Vooral ‘s zondags was het er druk. Er lag maar één andere herberg in de omgeving van de kerk, waardoor die vaak te klein was voor alle mensen die van de wijde omtrek naar de mis kwamen. Het werd dan ook hoog tijd dat er naast de koffie een borreltje geschonken zou mogen worden, vond Kemps.
In februari 1888 kwam de gevraagde vergunning af en op 14 augustus werd het nieuwe café feestelijk geopend. Maar het gebruik van “geestrijk vocht” had en heeft ook zo zijn schaduwkanten. We maken ons tegenwoordig collectief zorgen over de uitwassen van alcoholgebruik, denk maar aan het mediagenieke comazuipen.
Hoe was dat in Kemps’ tijd? Ook toen was dronkenschap op de openbare weg strafbaar. De veldwachters in Oss maakten daarvoor in de jaren 1893-1895 ruim 180 keer proces-verbaal op. Ter vergelijking: in 2004-2006 telde de politie in Oss 318 gevallen van overlast door dronkenschap. Maar daar moet je dan wel bij bedenken, dat de gemeente inmiddels bijna 14 keer zoveel inwoners telt.
Ook mishandeling door dronkenschap in cafés en op straat kwam aan het eind van de negentiende eeuw in Oss veelvuldig voor. En ook toen trad een ander voor ons herkenbaar fenomeen op: met name veldwachters werden regelmatig slachtoffer van “wederspannigheid”, omdat ze vaak in hun eentje moesten optreden tegen dronken kroeglopers. Dat leidde soms tot aggressie tegen de veldwachter zelf.
In Oss kon er dan assistentie verleend worden door de marechaussees. Die boezemden ontzag in en deden de dronkemannen snel in het gevang belanden.
Maar dat had natuurlijk niets te maken met het zondagse borreltje na de kerk bij Kemps.
In 1887 vroeg H.F. Kemps, “slager en koffijhuishouder te Oss”, vergunning aan om sterke drank in het klein te mogen verkopen in zijn bestaande koffiehuis aan de huidige Kerkstraat 90. Trots vermeldde Kemps dat zijn koffiehuis naar de “laatste eischen des tijds” was ingericht.
Hoe was dat in Kemps’ tijd? Ook toen was dronkenschap op de openbare weg strafbaar. De veldwachters in Oss maakten daarvoor in de jaren 1893-1895 ruim 180 keer proces-verbaal op. Ter vergelijking: in 2004-2006 telde de politie in Oss 318 gevallen van overlast door dronkenschap. Maar daar moet je dan wel bij bedenken, dat de gemeente inmiddels bijna 14 keer zoveel inwoners telt.
