De aktiviteiten van de stichting op publicistisch terrein werden na de fusie van het blad steeds geringer. Allengs kwam de nadruk te liggen op de jaarlijkse bijeenkomsten. Deze waren van het begin af aan, in 1936, meestal gehouden in de abdij van Berne in Heeswijk. De thema's die er aan de orde kwamen, werden steeds diepgaander bestudeerd. In de vijftiger en zestiger jaren ontwikkelden deze bijeenkomsten zich tot congressen en werden zij buiten de abdij gehouden. Het belangstellingsgebied dat zich eerst vooral richtte op religie en cultuur, verschoof steeds meer naar het sociale en economische vlak. Internationale instellingen zoals de Benelux en de E.E.G. kregen volop belangstelling. In de organisatie van deze congressen maakte Brabantia Nostra zijn na-oorlogse hoogtijdagen mee. * Vanaf circa 1965 verstomden de berichten over Brabantia Nostra. De gemiddelde leeftijd van de leden van de Centrale werd steeds hoger, omdat de oude leden niet meer door jongeren werden vervangen. In 1967 kwam de stichting nog even in het nieuws door het openbaar worden van een intern discussiestuk, geschreven door P. Mutsaers, over de geestelijke onvolwassenheid van de massa en het te hoge tempo waarin zich veranderingen in de Nederlandse katholieke kerk voltrokken. * Toen de rust weergekeerd was, gleed Brabantia Nostra de vergetelheid in. De stichting bestaat nog, er worden echter bijna geen aktiviteiten meer ontplooid.