Gezien de toenemende werkgelegenheid in Veghel en Uden zijn deze cijfers wel merkwaardig , men zou nl. eerder een beweging in omgekeerde richting verwachten. De gemeenten welke reeds gedurende decennia een werkgelegenheidsfunctie voor Erp vervulden, nl. Gemert en Beek en Donk laten een negatief saldo zien. Deze gegevens leveren wel stof voor veronderstellingen bij de prognose!
Naast een inzicht in de demografische ontwikkeling van de gemeente als geheel, is een nadere beschouwing van de gevolgen hiervan in de gemeente zelf noodzakelijk. Een basis hiervoor leveren de uitkomsten van de woningtelling 1956. Hieruit blijkt dat de naoorlogse woningbouw voor 50% in het dorp Erp werd gerealiseerd, terwijl in 1956 dit dorp maar 37,8% van de gemeente telde. In 1947 echter was dit percentage 26,6%. Met andere woorden, de toename van het inwonertal der gemeente richtte zich primair op het dorp Erp. Uiteraard speelt hierbij het woningbeleid van de gemeente een belangrijke rol. Uit gesprekken in Erp en in andere in gelijke omstandigheden verkerende gemeenten bleek dat naast beleidsmotieven ook zekere sociale motieven hiervoor zijn aan te wijzen. Dit is een belangrijk gegeven voor de ruimtelijke planning van de gemeente.
Ondanks het vertrek uit de gemeente dat in de leeftijdsklasse 20 - 35 jaar het meest voorkomt heeft de leeftijdsopbouw van de gemeente nog steeds een jeugdig karakter. Dit is te danken aan de hoge geboortecijfers en aan de lage sterftecijfers.