In 1833 kom ik een geboorteakte tegen van een voornaamloos kind. Aangifte vindt plaats op dag van geboorte, maar nadat het kind al was overleden. Op de dag van geboorte overlijdt het kind eveneens voornaamloos oud een kwartier, de aangifte van overlijden vindt plaats een dag na het overlijden. Ik dacht dat als een kind overleed voor aangifte van de geboorte het als doodgeboren dient te worden beschouwd. Het Burgerlijk Wetboek van 1838 geeft hierover geen uitsluitsel.
Wie weet hoe de regelgeving is en/of kent andere voorbeelden?