kraamkind - tot welke leeftijd?

In de begraafboeken staat dat vaak wel wreed opgeschreven. Althans zoals wij daar nu tegenaan kijken.
De pastoor schreef op: "Een kind van....". En soms inderdaad: "Een kraamkind van....".

Een kraamkind is een baby (a new-born) die tot enkele weken bij de moeder was. Meestal maar een weekje, soms iets langer. Maar zeker geen maanden.
Hoe een en ander ervaren werd en hoe dat dan weer door mijnheer pastoor werd opgeschreven zijn weer andere invalshoeken. En zal ook per streek en tijdsgewricht en zelfs per pastoor verschillen.

Maar het is niet logisch dat de pastoor het kind zonder voornaam in het begraafboek opschreef terwijl hij datzelfde kind kort daarvoor gedoopt had. En de naam dus wist.
Volgens mij speelden er dan ook andere zaken.
En dan moet je kijken naar de soort begrafenis. Die zal fundementeel verschillend zijn geweest voor volwassenen (klok gelui, laatste sacramenten) dan voor kinderen.
En, ja, er was in de 1e helft van de 18e eeuw in diverse plaatsen een belasting op het begraven van kinderen. Waarbij onderscheid gemaakt werd tussen leeftijdscategoriën.
Ook dat verschilde van plaats tot plaats.
Maar het was dus vaak zo dat een anonieme begrafenis minder kosten met zich meebracht.

Het was gewoon een heel andere tijd dan wij ons nu kunnen voorstellen.

Bedankt Henk. Zo dacht ik er ook over...dat met kraamkind een kind van enkele uren tot enkele dagen oud bedoeld zal zijn. Mijn gedachten kwamen even in conflict met elkaar toen ik een notitie tegen kwam die niet overeen kon stemmen omdat ik geen doop kon vinden van dat kind. Ga nog even mijn zoekveld wat verbreden. Kinderen werden immers wel gauw genoeg na geboorte gedoopt (althans, in de R.K. Kerk ).

Helaas staan kinderen in de Begraafregisters toch nog dikwijls met alleen 'kind van..' genoteerd. En soms waarschijnlijk niet eens genoteerd. In sommige begraafregisters zie je zelden of weinig kinderen vermeld zijn terwijl kindersterfte [ ik denk nu aan periode waarin ik zoek, 18e eeuw] over het algemeen overal nog wel hoog geweest zal zijn. Een Begraafregister was in feite toch meer een soort boekhouding. (betaald of niet betaald of pro deo).

En dat er fouten in zulke registers kunnen staan kwam ik gisteren nog tegen. Ben mijn [papieren] files wat aan het ordenen en kwam zodoende weer kopie tegen van mijn doopinschrijving. Zowel de eerste voornaam van mijn vader alsook die van mijn moeder werden incorrect genoteerd. Ze lijken er wel wat op.., maar niet precies. Mijn vader's eerste naam was Peter en niet Petrus bijv. Petrus staat natuurlijk beter in de Latijnse tekst :-)

Tsja, Peter of Petrus...
Ben jij ooit wel eens iets tegengekomen wat 100% foutloos was?
(En beviel het?).

Over de boekhoudkundige kant van een begraafregister -> eens. Het ging vaak om een verantwoording naar buiten toe over de ontvangen begrafeniskosten.
En dat is waarschijnlijk ook een deel van de verklaring waarom kinderen daarin vaak niet met naam vermeld werden. En daar speelden dan weer allerlei kostenplaatjes doorheen.

Leuk dat je trouwens je [papieren] files wat aan het ordenen bent.
Of alweer (ik meen me iets te herinneren ;-)

Henk, - ha-ha..what is in a name? En ja, het doopwater zal toch wel over mijn hoofd zijn gegaan toen ik gedoopt werd of mijn vader nu als Peter of als Petrus genoteerd werd. Het viel me opnieuw op toen ik dat weer tegen kwam. Verder klein inkijkje: het (proberen te) ordenen of her-ordenen van mijn papieren files gebeurt zo af en toe. Heb een aantal verhuizingen meegemaakt en waar anderen dan juist kunnen 'opruimen' ben ik iemand die altijd moeite heeft gehad met 'rooien'. Maar wil ook niet (later) mijn kinderen en kleinkinderen opzadelen met 'door-elk- stukje-mogelijk belangrijk- papier-moeten-gaan' en zo af en toe verzamel ik wel eens moed...begrijp je. Kom dan ook wel eens in conflict met zowel mezelf alsook met echtgenoot.

En dan waren er nog de kraankinderen......................;)