patroniem

Elk kind is echt. Je kunt dat controleren door er in te knijpen - maar doe dat niet bij andermans kinderen ;-)

Hoe het met de naamgeving en verdere omstandigheden van een kind verging dat buiten echt van de ouders geboren werd zal meestal afhangen van de situatie.
Een later huwelijk kon het kind wettigen - als de ouders alsnog in het huwelijk traden. Ook kon een opvolgende echtgenoot het kind alsnog in zijn gezin opnemen. Ook al was dat niet de biologische vader.
En even zo vaak waren afstamming/erfenis/naamrecht een motief om voor een bepaalde oplossing te kiezen.
En zo'n oplossing -> praktische invulling - kwam in vele varianten voor. Zeker niet altijd de naam/patroniem van de moeder.

.. soms dat het patroniem van de biologische vader bleef hangen ook al was hij niet meer in beeld en mogelijk met de noorderzon vertrokken..

[ denk aan de lange discussie in dit forum over een kind met het patroniem Driessen, maar waarvan de moeder nooit met die Andries/Dries gehuwd raakte en we nog steeds niet weten welke Dries zij bedoeld kan hebben als vader van haar kind. Herinner me verder nog in mijn onderzoek de doop van een kind in 1636 en genoteerd als 'in overspel gewonnen' [ biologische vader was gehuwd met een andere vrouw] en het kind ging verder toch door het leven met de naam van de vader. De moeder staat bij die doop met haar voornaam en van wie zij zelf een dochter was.... , maar verder voor eeuwig genoteerd als 'die leijdiger h..re'.. Tja, het oordeel van de pastoor van die jaren.]

Ik stam af van een voorvader die 4 onwettige kinderen verwekte in het begin van de achttiende eeuw.

Van het eerste kind, een dochter, heb ik geen verdere gegevens kunnen vinden. Zij heeft doopgetuigen van vaders- en moederszijde.

Het tweede kind is nadat zijn vader 13 jaar later trouwde opgegroeid in dat gezin. Hij kreeg de achternaam van de vader en die achternaam draag ik ook. Ook dit kind had doopgetuigen van vaders- en moederszijde. Opvallend is dat er in dat gezin van zijn vader nog een kind werd geboren dat dezelfde voornaam kreeg.

Het derde kind was een dochter die ook werd opgenomen in het gezin van de vader en ook zijn naam kreeg. Ook hier doopgetuigen van beide zijden. Ik weet niet waar het tweede en derde kind voor het huwelijk van hun vader zijn opgevoed, maar ik vermoed dat het bij hun grootvader was.

Het vierde kind werd geboren nadat zijn vader al een half jaar getrouwd was. Deze zoon heeft maar één doopgetuige en wel van moederszijde. Als hij trouwt noteert de pastoor als achternaam de naam van de moeder en de dominee (voor het wettig huwelijk) de naam van de vader. Bij de doop van zijn eerste vijf kinderen heeft hij de achternaam van zijn moeder; bij het zesde kind duikt weer een andere achternaam op. Dat is dezelfde naam als de man van zijn tante heeft. Waarschijnlijk is dit vierde kind bij zijn oom en tante opgegroeid en heeft hij zo ook de achternaam van zijn oom en opvoeder overgenomen. Al zijn kinderen, ook de eerste vijf, zullen later deze naam gaan voeren.

Mijn voorvader kreeg nadat hij op 42-jarige leeftijd uiteindelijk was getrouwd nog 7 wettige kinderen.

Egbert, gaat het hier om patroniemen of om "vaste achternamen"?

Egbert, je moet in ieder geval een ontzettend charmante voorvader gehad hebben als ik dit zo lees:)

Maar om terug te komen op mijn vraag: het kind waar ik over spreek(geboren in 1803) droeg naar ik veronderstel eerst hetzelfde patroniem als zijn eigen moeder, maar toen hij trouwde en ook bij zijn certificaat militaire dienst, had hij plots een ander patroniem plus een vaste achternaam. Die naam zat niet in de familie van zijn moeder.
Kon men vroeger uit het niets met een achternaam op de proppen komen, of moest er ook iets overlegd worden?
De naamsaannemingen van die plaats zijn er niet.
Mvg.

Ik denk dat het vaak natte vingerwerk was. Mogelijk had iedere gemeente of parochie haar eigen regels.
In mijn familie kwam ik ook enkele van die gevallen tegen, al speelden die zich eerder af, en twee daarvan in Limburg. Misschien waren de regels in Limburg weer anders. Daar had men eigenlijk alleen maar met de RK kerk te maken.

3-2-1762 Zevenbergen: Lena, onwettige dr. van Catharina Lookers. Als vader wordt genoemd Leendert Tolenaers. Lena gaat door het leven als Lena Tolenaers.
21-11-1762 Grathem (L): Mathia, onw. dr. van Maria Clephas. Geen vader genoemd. Haar moeder was sinds 2 jaar weduwe van Mathias Coumans, met wie ze 5 kinderen kreeg. Dochter Mathia komt zowel voor onder de naam Coumans als onder de naam Clephas. Mathias Coumans kan echter niet haar vader zijn.
20-11-1762 Nederweert (L): Joanna Maria, onw. dr. van Gertrudis Koumans. Als vader wordt Joannes Bovi genoemd. Joanna gaat door het leven als Joanna Bovi.

Wel toevallig, allemaal in hetzelfde jaar.

@Jeanne
De door mij beschreven personen hadden al vaste achternamen.

@Norah
Of mijn bewuste voorvader zo charmant was weet ik niet. Hij liet zijn eigen vader betalen voor zijn inbreuken op het echtreglement. Hij handelde met koeien vanuit zuidoost Brabant op Holland. Het zou me niet verbazen als daar ook nog familieleden rondlopen.

Mijn verhaal toont aan dat het krijgen van een naam van een onwettig kind afhankelijk was van diverse factoren. Jouw geval speelt in een andere tijd. Ik zie in de schepenprotocollen van Someren dat onwetiige kinderen nog op volwassen leeftijd genoemd werden "natuurlijke zoon/dochter van .....", met daarachter de voornaam en achternaam van hun moeder.

Bij het trouwen moest een extract uit het doopboek worden overlegd. Als er bij het trouwen ineens een ander patroniem en achternaam opduikt zou ik eerder denken aan een later huwelijk van de moeder. Kinderen gingen vaak door het leven met de achternaam van hun stiefvader, terwijl ze niet waren gewettigd. Ik neem aan dat jij dat hebt onderzocht.

Geeft het patroniem en de achternaam die bij het huwelijk en op het militiecertificaat wordt gebezigd geen aanknopingspunt?

Er zijn wel aanknopingspunten t.a.v. de biologische vader, maar in deze regio "werkte" men met bijna louter patroniemen.
Ik ben er achtergekomen dat het vastleggen van familienamen niet met bewijzen gestaafd hoefden te zijn.