zilverpapier

De doppen op o.a. de melkfles was niet direct zilverpapier, maar daar zat een soort capsule op
met daarin lood of aliminium en dat
werd door verschillende Katholieke instanties verzameld.
Ik denk dat zilverpapier "eringeslopen"
is, terwijl dit eigenlijk geen waarde had.

Weet nog dat het voor de missie op de Philippijnen was.
Wat deed men met die doppen?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Zilverpapier?.......en het leverde ons vaak een lekkere kwatta op.

Naar mijn menig werden die doppen omgesmolten, zover ik me kan herinneren, maar dat is ook al weer tig.... jaren geleden !
De opbrengst ging dan naar de missie,
als het goed is.

Ook ons gezin heeft in de periode 1950-1960 heel wat flessen melk leeg gedronken om die doppen te sparen en bij de Cristelijke school in te leveren. Het was voor het arme kind in Afrika zei men.
Of was het om ons veel melk te laten drinken?:)

In de perioden dat capsules e.d. Lood bevatte, (mag nu niet meer i,v,m, gift in zware metalen) had dat "Lood" een schrootwaarde.
Aluminium, later, ook maar er bleef in de hoogovens tè weinig van het dunne materiaal over.
Nog iets later kwam dat zilverpapier gewoon tussen het oud papier om er nieuwe grondstoffen voor de industrie van te maken.
Het heeft ooit wat geld opgebracht; vooral voor WWII en dat geld was dan ook echt voor het missiewerk.
Na de oorlog liep dat langzaam terug en is nu helemaal verdwenen.
Wij stoppen dat zilverpapier in het oud papier en dat is goed.
Aluminium folies ook en dat is slecht.
Beter het AL-folie bij de oude metalen; niet dat dat wat opbrengt maar dan komt het tenminste niet in het restafval.
Wij stoppen die folies in de lege blikjes voor onze vaste oudijzerman.

Van de Zusters van de H. Antonius in Asten weet ik dat het echt naar de missie ging en dat zal door de bank genomen wel voor allemaal gelden; een enkele "strijkstok" daargelaten.

Rond 1875 zijn er van loodhoudende verpakkingsmaterialen "Knaken" gemund.
Deze rijksdaalders (ik heb er enkelen) waren natuurlijk vals en dat kon je meteen zien echter....
Eenvoudige mensen op het platte land beurde nooit knaken en zagen aldus niet dat zij hun biggen voor valse knaken meegegeven hadden.
Die 2 1/2 gulden stukken werden o.m. uit capsules gemaakt en circuleerde vooral in Vlaams Brabant tussen 1875 en 1890.

Als BHIC er een wil hebben, bied ik deze hierbij aan.

Hartelijk dank voor al uw reactie's, is er misschien een kloosterling die het verlossende antwoord kan geven?

Met vriendelijke groet,

Martien van Iersel

Hierbij even een reactie op het zilverpapier. In de jaren dat ik op een internaat verbleef (1955-1959) hadden we een missieclub die dit soort zaken verzamelde. Er was zelfs een sorteertafel voor alles wat ingeleverd werd voor de missieclub. Hier werd zilverpapier - theelood (van tubes en wijnflessen) - papier - postzegels van elkaar gescheiden. Van het zilverpapier en het papier werden balen geperst. Deze balen werden verkocht aan een groothandel in papier en metalen en de opbrengst hiervan ging naar de missiegebieden die door deze missieclub gesteund werden. In het regionaal archief van Nijmegen is ook een filmpje aanwezig dat het ophalen van papier en metalen van dit internaat in beeld brengt. Zelf heb ik daar nog een paar foto's van. O.a. van de wisseltrofee van de klassen die het meest wisten te sorteren op de sorteertafel. Hopende hiermee wat aanvullende informatie te hebben gegeven. Met vriendelijke groet

Tav. zilverpapier.
Ik meen dat dit oa. bij Lips in Drunen wordt afgeleverd. Zilverpapier zat toch aluminium in?
Misschien is aldaar nog iemand die dit kan na vertellen of is daar nog iemand die hierover iets weet.

MvG