Na het opblazen van de “oude” watertoren in Zevenbergen kwam er in 1947 een nieuwe. Drie meter lager dan zijn voorganger, maar met een dubbel zo groot waterreservoir, 600 m3. Dat zou voldoende moeten zijn om in de naoorlogse vraag naar drinkwater te voorzien.
Maar die vraag groeide harder dan men had (kunnen) voorzien. Midden jaren ’70 bleek op veel plaatsen dat de bestaande watertorens onvoldoende capaciteit hadden om de aangeslotenen langere tijd van van drinkwater te kunnen voorzien als er bijvoorbeeld pompen zouden uitvallen. Technologische ontwikkelingen, zoals de introductie van drukpompen, maakten de watertorens als drukregelaar en noodvoorziening langzamerhand overbodig. Ook de Zevenbergse watertoren werd op een gegeven ogenblik door de waterleidingmaatschappij buiten gebruik gesteld.
Er is heel lang gezocht naar een nieuwe bestemming. De toren is telkens in andere handen overgegaan, maar tot nu toe heeft geen van de tussentijdse eigenaars een andere bestemming voor de toren voor elkaar gekregen. In maart 2009 is de toren openbaar geveild, omdat de toenmalige eigenaar niet meer aan zijn hypotheekverplichtingen kon voldoen. Makelaar De Wit uit Waalwijk kocht de watertoren voor € 231.000,- met de bedoeling er elf appartementen in te vestigen. Dat was hetzelfde plan als waartegen de buurtbewoners zich jarenlang met succes hadden verzet. Ook het gemeentebestuur bemoeit zich inmiddels actief met de toren. Wellicht wordt dit Zevenbergse “landmark” ooit weer een levend, dat wil zeggen functionerend, monument.
De watertoren is een ontwerp van architect Kees de Bever (1897-1965). De Bever wordt tot de zogenaamde Delftse school gerekend en heeft grote bouwwerken op zijn naam staan, waaronder een aantal kerken in Noord-Brabant. Maar hij heeft bijvoorbeeld ook het vroegere hoofdkantoor van waterschap De Dommel in Boxtel (nu appartementencomplex, daar wel) ontworpen.
Inmiddels heeft de watertoren toch nog een woonbestemming gekregen, terwijl aan de voet ervan ook enkele huizen zijn vastgebouwd. Het plan voor de bouw van vijf appartementen kreeg zijn pricipiële akkoord in januari 2012, in mei 2016 zijn de eerste appartementen opgeleverd.
Voor de verzorging van de watertoren kan het zijn dat dit mijn opa was
Christiaan Ripmeester ???? Ik kan me herinneren als kind van 4 jaar dat deze toren dacht ik achter het huis stond En als dit zo is zijn er dan eventueel foto s van
Annemarie van Geloven
bhiczei op 21 november 2017 om 11:06
Dank voor je reactie, Ad! Op www.westbrabantsarchief.nl kun je meer foto's van de watertoren en de huizen bekijken. En heb je later nog verhalen van je grootvader gehoord over deze watertoren?
ad ripmeester
zei op 21 november 2017 om 11:14
Nee ik kan mij alleen herinneren dat ik bij opa in de bedstee heb geslapen en dat moet tussen 22-7-1944 geboren en 18-3-1950 zijn geweest want toen is mijn moeder gestorven en ben uiteindelijk in Limburg terecht gekomen en ben dus op zoek naar een foto van het huis Ben er nooit meer geweest het huisnummer was b65
Maar die vraag groeide harder dan men had (kunnen) voorzien. Midden jaren ’70 bleek op veel plaatsen dat de bestaande watertorens onvoldoende capaciteit hadden om de aangeslotenen langere tijd van van drinkwater te kunnen voorzien als er bijvoorbeeld pompen zouden uitvallen. Technologische ontwikkelingen, zoals de introductie van drukpompen, maakten de watertorens als drukregelaar en noodvoorziening langzamerhand overbodig. Ook de Zevenbergse watertoren werd op een gegeven ogenblik door de waterleidingmaatschappij buiten gebruik gesteld.
De watertoren is een ontwerp van architect Kees de Bever (1897-1965). De Bever wordt tot de zogenaamde Delftse school gerekend en heeft grote bouwwerken op zijn naam staan, waaronder een aantal kerken in Noord-Brabant. Maar hij heeft bijvoorbeeld ook het vroegere hoofdkantoor van
