Eerste steenlegging, met inzegening van boven

Voor het malen bracht ik in mijn kinderjaren een zak rogge op de kruiwagen naar de molen van Toon v. Heeswijk op Den Hoenderbosch in Uden, zag hoe de strop om de zak werd gelegd en naar boven verdween. Dat beeld staat geprent, ik ruik en proef altijd het verse warm gemalen meel van de molensteen. Misschien wel door een grap. Toon liet mij een zak gemalen rogge ruiken, op het ogenblik dat ik in de zak keek drukte hij mijn gezicht erin, hij met een grijnzende lach, ik een bleek gezicht, maar ik liet geen traan.

Zaterdagmorgen 13 juni 1964 stapte ik na nachtdienst en ontbijt op de fiets, van Uden via Nistelrode naar de Vinkelsestraat 13 Vinkel. De bovenkruier werd niet, zoals het artikel vermeldde, voor waterverplaatsing gebruikt, maar voor graan.

Ik zag dat de molen in rouwstand stond, hij zou na de sloop naar Amerika verscheept worden en daar weer opgebouwd. Maakte een praatje met molenaar van Schaijk; hij vertelde o.a. over de 25,5 meter vlucht van de molenwiek. Ik beklom de trapjes tot in de molenkap, keek naar buiten, genoot van het landschap en maakte plaatjes tussen het opgeschoten golvende graan. Daarna nam ik afscheid van molen en molenaar, want thuis wachtte het warme middagmaal. 

Bij het Oogstfeest in Vinkel, augustus 2011, stond ik verbijsterd over de bouw van een nieuwe windmolen en vond het een schitterende invulling van het lege landelijk gebied. Ik steunde het plan met een gift om daarna met de nieuwsbrief op de hoogte te worden gehouden. Toch was ik verrast, binnen vijf jaar! met de uitnodiging voor 12 juni jl. de officiële ingebruikneming van de  Multifunctionele Ruimte én de Eerste steenlegging.

Mevrouw Habes-van Schaijk vertelde herinneringen over de molen, o.a. de volgende anekdote: Er was eens een jongen uit de buurt, verliefd op mij maar ik niet op hem, en kreeg een briefje in de bus waarop stond: Uren heb ik zitten turen op de hoeken van ons huis, als de wieken van haar molen zó groot is mijn kruis! Ja toen was er nog romantiek!

Nellie eindigde met een hoop en vraag: Beste mensen, ik wens jullie heel véél moed en doorzettingsvermogen toe en probeer een beetje haast te maken, want ik wou hem toch nog zo graag zien draaien. Een aanwinst voor natuur en cultuur van Vinkel!! Veel succes en geluk, van de familie van Schaijk krijg je de wind mee!

In het Rijke Roomse Leven zou zo’n steenlegging door de geestelijkheid ingezegend zijn. Maar ook nu werd er Boven toch aan gedacht. Terwijl de felle zon zijn stralen liet voelen vielen er tijdens de officiële handeling warme regendruppels i.p.v. het gewijde water!

Bij de ingang van de  Functionele Ruimte was een proost met graanjenever en koffie met een toepasselijke traktatie, een warm onthaal door Stichting de Vinkelse Molen. Oók ik zie hem nog graag draaien.