skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Lisette Kuijper
Lisette Kuijper Bhic
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Lisette Kuijper
Lisette Kuijper Bhic

Niemand wist de bloeding te stoppen

In 1947 verlaat Antoon de St. Petrusschool na de 7e klas bij Bovenmeester Schenk. Hij gaat “den boer dienen”. Vader had liever gezien dat hij naar de Ambachtsschool was gegaan om een vak te leren, maar op deze manier is er een eter minder aan tafel bij het elf leden tellend gezin.

Toon verhuurt zich in augustus van dat jaar bij Wim Kissen (Familie Van den Heuvel-Hoefs) op het buurtschap Oosteres in Volkel. Gebruikelijk was dat het dienstverband bij een boer inging op Sint Mathijs (24 februari).

Naast een melkcursus bezoekt hij ook de Land- en Tuinbouwschool in Uden, waar Meester Van Loon, zijn vroegere klassemeester aan het hoofd staat. Die trok bij de biologieles al met de leerlingen het veld in. Ik zat toen op de St. Jozefschool. Ook wij trokken het veld in, maar meer voor dat verdomde voetbal.

Het is 1948. Vóór de graanoogst is er tijd over om elders werkzaam te zijn en de boer besluit om met zijn knecht in Uden te gaan helpen bij de kersenoogst. Later zullen Marinus en Diny als tegenprestatie naar de boer gaan bij de graanoogst. 

Op 20 juli vindt er tijdens het maaien van de rogge een ongeval plaats, waarbij ook mijn broer aanwezig is. Niles, een broer van Wim, komt ongelukkigerwijs met de messenbalk in aanraking en loopt een slagaderlijke bloeding op.

Men weet niet hoe te handelen om de bloeding te stelpen: lopend gaat men op weg, een telefoon is ver uit de buurt. Voor de hulp van een dokter doet men ook beroep op het Rode Kruis van het vliegveld. Iedereen is flink aangeslagen, zeker als men later verneemt dat Niles, 85 jaar oud, in Veghel is overleden.

Om de gedachte enigszins van zich af te zetten, besluit men maar om door te gaan met de oogst. De Udensche Courant vermeldt het tragische bericht van Niles’ dood. Zie hier ook zijn bidprentje.

In de vakantiemaand worden Truus en ik naar Volkel gestuurd om piepers te rapen. Onze laatste vakantiedag is 31 Augustus, een feestelijke dag met de verjaardag van Koningin Wilhelmina. Als we ‘s avonds naar huis lopen, zien we van veraf verlichte wieken. Naderbij gekomen, zien we dat de windmolen van Van Dieten helemaal elektrische verlicht is.

Vandaag was de troonswisseling van koningin Wilhelmina en prinses Juliana. Thuisgekomen spoorde Moeke ons aan te gaan kijken in de St. Janstraat, waar het pleintje voor Karel ter Horst prachtig versierd was. 

Antoon gaat een EHBO-cursus volgen in Uden, verzorgd door Dr. Helwegen. Het is niet lonend om thuis te boeren op een gemengd bedrijf met kersenboomgaard en een veestapel van geit, varken en een dertigtal kippen, bewaakt door de kettinghond. Antoon kiest voor het vak Metaal en gaat daarvoor naar de Ambachtsschool in Veghel. Hij treedt dus niet in de voetsporen van zijn vader als timmerman of zijn twee broers, die het werkhuis al verruild hadden voor het kloosterleven. Toon met een ander vak is altijd verstandiger. 

Reacties (3)

Rini de Groot zei op 29 september 2013 om 19:52
In het verhaal schrijf ik dat de gewonde man, Niles, een broer van Wim was, doch het was zijn eigen oom.
Rini de Groot. zei op 30 november 2018 om 20:47
Boerenzoons waren meestal lid van de Boerenbond vereniging.
Wanneer een ander agrarisch bedrijf met moeilijkheden kampte staken leden van de vereniging een hand toe bij de werkzaamheden.
Zo ook na de brand bij Frans de Wit, als bijnaam 'de Brabander,' Boekelseweg in Volkel bij het steen bikkelen tijdens het herstel, niet het fijnste werk!
Een oud kameraad (83) van m'n broer vertelde me vandaag.
s'Middags vroeg m'n broer wie er wilde ruilen met een van het meegebrachte brood, iedereen opende de boterhammen, terwijl de anderen allemaal spek als beleg hadden bestond het beleg van m'n broer, het door de boerin gemaakt proviand, belegt met zwoertjes.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 1 december 2018 om 09:34
Mooi om te lezen Rini hoe de mensen elkaar hielpen op momenten dat het nodig was.

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.