In de recreatieruimte draait de komedie Der Himmel auf Erden maar Herbertus Bikker, Sander Borgers, Klaas Carel Faber, Jacob de Jonge, Willem van der Neut, Willem Polak en Antoine Touseul hebben andere plannen dan een filmavondje. Zodra de lichten doven in de zaal van de Koepelgevangenis in Breda, sluipen deze zeven gevangenen naar de stookkelder van het complex. De mannen zitten vast omdat ze tijdens de Tweede Wereldoorlog zich schuldig hebben gemaakt aan moord, mishandeling, represailles op weerloze burgers, deportaties van Joden, ze hebben een lugubere lijst op hun naam staan.
Via de stookkelder bereiken ze de binnenplaats. Daar staat een eigen ladder omdat één van hen een baantje heeft als stoker. Zo weten ze met die ladder en een brandslang over de buitenmuur te klimmen. Daar staan een Plymouth en een Chevrolet klaar om ze naar Duitsland te brengen alwaar ze zich melden bij de politie. Een Duitse kantonrechter veroordeelt hen tot het betalen van tien Duitse marken omdat ze illegaal de grens over zijn gegaan.
Nieuw leven
Omdat ze tijdens de oorlog de Duitse nationaliteit hebben gekregen, worden ze niet uitgeleverd aan Nederland. De zeven beginnen elk een nieuw leven in Duitsland. Dat zorgt voor grote ophef in Nederland. Bij de Koepelgevangenis, waar tientallen oorlogsmisdadigers zaten, worden de muren opgehoogd en worden er wachttorens gebouwd.
Inmiddels zijn de zeven overleden. In 2012 is Klaas Carel Faber de laatste die het leven laat. De vier mannen die de ontsnapping mogelijk maken, hebben zelf straffen uitgezeten vanwege hulp aan de vijand tijdens de oorlog. Uit de rechtbankverslagen blijkt dat hun geweten hen nauwelijks in de problemen heeft gebracht.
Als verweer wordt aangevoerd: “We dachten dat het toch niks zou worden”, tot “we reden enkel rond om het landschap te bekijken”, tot “we wisten niet dat de mannen die instapten gevangenen waren”. Ze zijn vooral verontwaardigd dat hun naam en toenaam door kranten is genoemd. “Als zij [de pers] hier nu tekeningen maken of fotograferen, kan ik wel naar Nieuw-Guinea gaan”, roept één van hen. Ze krijgen elk zes maanden, de maximale straf voor een dergelijk vergrijp.
(met dank aan Gerrit Kouwenhoven voor de tip!)
