Het verhaal gaat dat het maar weinig heeft gescheeld of Lambertus van Schijndel en Helena van Oorschot waren nooit getrouwd. Er was een kaper op de kust, een jongen uit Veghel. Maar Bertje joeg hem weg en zo kreeg hij zijn Leentje. In 1952 vierden zij hun 70-jarige huwelijk.
Zeventigjarig huwelijksfeest van Bertje van Schijndel en Leentje van Oorschot in Sint-Oedenrode (bron: Polygoon Hollands Nieuws - Weeknummer 52-09 - Zeventigjarig Huwelijksfeest - via Beeld & Geluid, Hilversum)
Halverwege de negentiende eeuw werden ze geboren: Lambertus (Bertje) op 4 december 1857 in Berlicum, Helena (Leentje) op 4 mei 1859 in Sint-Oedenrode. Op 20 februari 1882 trouwden ze, in hun netste kleren, maar geen foto die daaraan herinnert. Daarvoor was een foto te nieuw maar vooral veel te duur.
Want het waren zware tijden voor het jonge gezin. Bertje en Leentje kregen samen elf kinderen, waarvan er vijf heel jong overleden. Om rond te komen, moest er hard worden gewerkt. Bertje werkte in de klompenfabriek in Schijndel, en begon zijn werkdag daar om 6 uur. Daar liep hij heen. De zaterdag was mooi voor wat extra boerenwerk in Uden; 16 kilometer over landweggetjes. Ook te voet uiteraard.
Bertje als baker
Tussen alle drukke werkzaamheden van het grote gezin breide Leentje sokken die ze voor een kwartje per paar verkocht. Ieder mogelijk karweitje werd door het echtpaar aangepakt om zo ervoor te zorgen dat de eindjes aan elkaar konden worden geknoopt.
En het paar bleek van alle markten thuis: Bertje zou zelfs als baker inspringen, als de nood aan de man was.
Eén keer maakte Leentje een uitstapje: ze ging naar haar dochter die in Den Haag woonde. En daar zag ze koningin Wilhelmina, een onvoorstelbaar grote gebeurtenis voor haar. Bij hun zeventigjarige huwelijksfeest stapten ze voor het eerst in een auto. En ze kregen een telegram van de paus, bloemen van de koningin en koek van de bisschop.
Een half jaar na dat feest werden ze allebei ziek en moesten ze worden verzorgd in het Odagesticht. Dat ze daar een aparte afdeling hadden voor mannen en vrouwen, dat beviel Bertje helemaal niets. Hoe hij dat aanpakte? Dat, en meer, lees je in het hele verhaal over dit bijzondere echtpaar.
(Benieuwd op wiens naam de auto stond waarin het jubilerende echtpaar werd vervoerd? Check dan ook onze site De auto van m'n opa!)
wooow.... zo oud geworden... en zo hard gewerkt.... voor bijna helemaal niks!! zoveel kinderen gehad en er ook zoveel verloren.... zo'n armoede en toch zo'n groot geloof hebben in God... en toch zo tevreden!! wat waren dit andere tijden besef ik me dan weer, als ik zulke verhalen lees!
Marilou Nillesen
bhiczei op 2 mei 2019 om 15:41
Je zegt het heel treffend, Feliz! Deze mensen hebben zo'n ander leven gehad dan wij nu. Het is wel eens goed daar bij stil te staan, vind je niet? Met dank aan Ria voor dit prachtige verhaal!
Edwin van Lieshout
zei op 2 mei 2019 om 16:32
ze zijn familie van mijn moeder.. ik heb nog een filmpje van het feest, wat een tijdje geleden werd uitgezonden op een omroep die oude fragmenten in ere houd (ik geloof ONS)
Marilou Nillesen
bhiczei op 5 mei 2019 om 16:35
Dank voor je reactie, Edwin. We zijn heel benieuwd naar het filmpje! Mogen we je een mailtje sturen (achter de schermen) om te kijken of we dat hier ook kunnen tonen?
Edwin van Lieshout
zei op 5 mei 2019 om 18:08
natuurlijk mag dat
Edwin van Lieshout
zei op 6 mei 2019 om 12:16
hier alvast een link naar Youtube, waar ik het filmpje geplaatst heb
vanwege een technisch probleem heb ik de youtube-link moeten verwijderen, maar de video heb ik nog, dus kan ik eventueel achter de schermen opsturen
Marilou Nillesen
bhiczei op 6 mei 2019 om 16:41
Prima Edwin, ik zie dat je al hebt gemaild. Ik vraag mijn collega Mathilde hoe we dit goed kunnen oppakken. Dank alvast voor alle moeite!
Edwin van Lieshout
zei op 6 mei 2019 om 16:43
graag gedaan
Mathilde Min
bhiczei op 13 mei 2019 om 17:17
Veel dank Edwin voor de tip van het filmpje! Inmiddels hebben we het origineel, zoals dat in 1952 werd uitgezonden in het Polygoonjournaal, via Beeld & Geluid achterhaald. Ik heb het zojuist onderaan Ria's verhaal geplaatst.
Edwin van Lieshout
zei op 13 mei 2019 om 17:23
graag gedaan, Mathilde... ik zie het mooie resultaat al
Ria van Laarhoven
zei op 16 mei 2019 om 18:30
Goedenavond beste medewerkers van het BHIC, wat geweldig dat jullie het filmpje hebben toegevoegd.
Heel hartelijk dank. Een geweldige aanvulling.
Ria van Laarhoven
zei op 16 mei 2019 om 18:31
En Edwin bedankt voor de tip natuurlijk
Willie Damen van de Mosselaer
zei op 17 mei 2019 om 13:02
Hallo Edwin, ook ik heb genoten van het verhaal van Ria en het mooie filmpje dat je instuurde.
Groetjes Willie Damen van de Mosselaer
Edwin van Lieshout
zei op 17 mei 2019 om 16:32
mijn interesse was meteen gewekt, omdat een broer van Lambertus in de stamboom van mijn moeder (Van Eck, Olland) voorkomt. Vandaar dat ik het filmpje had gevonden.
Blijft een mooi verhaal. Groeten Ria en Willie.
Gerdien van den Brand
zei op 17 mei 2019 om 20:03
Het verhaal van Bertje en Leentje blijft verteld worden, in hun huisje in het Sint Paulusgasthuis is nu een gedeelte van het Mutsenmuseum (www.mutsenmuseum.nl) gehuisvest en in de tuin achter dat huisje staan hun grafkruisjes.
Ieder jaar tijdens het "Koster Brock' project komen Bertje en Leentje weer tot leven!
Marilou Nillesen
bhiczei op 20 mei 2019 om 09:27
Bedankt allen voor de reacties, en wat een prachtig initiatief Gerdien, dat Bertje en Leentje op deze manier zo in herinnering blijven!
Sjonge Roois Theater, dát ziet er leuk uit! Wat een oog voor detail, erg mooi gedaan! Bedankt voor deze toevoeging, daar zullen vast nog veel mensen van genieten.
Edwin van Lieshout
zei op 27 mei 2019 om 09:41
Bedankt voor alle hulp bij al mijn vragen, Willie Damen van de Mosselaer
Adrie van den Brand
zei op 1 juli 2020 om 12:25
Ik heb een heel persoonlijke reactie op het verhaal van Bertje en Leentje. Mijn moeder staat namelijk op de video, die bij dit verhaal hoort. Aan het begin van de video komt ze duidelijk in beeld. Ze weet, denk ik, dat er gefilmd wordt, want ze kijkt nieuwsgierig in de camera. Dat vind ik al erg leuk, maar wat wil nu het geval. Bertje een Leentje vierden dit groots feest in februari 1952. Ik ben geboren op 11 april 1952. Ik was er dus ook een beetje bij.
Marilou Nillesen
bhiczei op 1 juli 2020 om 16:23
Prachtige reactie, Adrie, en wat moet het bijzonder voor je zijn om zo je jonge (aanstaande!) moeder zo in beeld te zien! Weet je of je moeder deze film ooit zelf heeft gezien?
Halverwege de negentiende eeuw werden ze geboren: Lambertus (Bertje) op 4 december 1857 in Berlicum, Helena (Leentje) op 4 mei 1859 in Sint-Oedenrode. Op 20 februari 1882 trouwden ze, in hun netste kleren, maar geen foto die daaraan herinnert. Daarvoor was een foto te nieuw maar vooral veel te duur.
Tussen alle drukke werkzaamheden van het grote gezin breide Leentje sokken die ze voor een kwartje per paar verkocht. Ieder mogelijk karweitje werd door het echtpaar aangepakt om zo ervoor te zorgen dat de eindjes aan elkaar konden worden geknoopt.
