Een eigen seminarie: dat was wel heel bijzonder voor zo’n kleine plaats in het begin van de negentiende eeuw. Maar tussen 1813 en 1829 had Linden inderdaad zo’n instelling. Het duurde dus niet heel erg lang, maar in die 16 jaar werden er toch maar liefst 164 studenten opgeleid tot priester.
Hoe kwam Linden aan zo’n opleidingsinstituut? Dat hing nauw samen met Antonius Van Koolwijk, Lindens pastoor en hoogleraar. Hij richtte het seminarie op voor het “Hollandsch gedeelte van het bisdom Roermond”. Het seminarie was zo aan de persoon Van Koolwijk gebonden, dat het instituut na zijn overlijden in 1829 onmiddellijk naar Den Bosch werd verplaatst.
Antonius Van Koolwijk was tot 1813 pastoor van Gassel, een veel grotere parochie dan Groot Linden. In 1813 kreeg hij van de kerkelijke autoriteiten de opdracht om theologisch en filosofisch onderwijs te gaan verzorgen ter ondersteuning van predikheer Huntjes uit Nijmegen. Door de combinatie van zielzorg in de parochie en onderwijs aan studenten kon hij echter minder tijd aan zielzorg besteden. Daarom werd Van Koolwijk pastoor in het kleinere Groot Linden. Daar bouwde hij de priesteropleiding verder uit.
Als leslokaal gebruikte hij aanvankelijk het oude kerkenhuis. In de eerste jaren stond Van Koolwijk er als docent alleen voor. Vanaf 1820 kreeg hij ondersteuning van een van zijn pas afgestudeerde priesterstudenten, Johannes Quitter. Relatief veel van de studenten zijn na hun afstuderen in de buurt van Maastricht als pastoor aan de slag gegaan. Hoezo “Hollandsch”?
De meeste studenten kwamen uit plaatsen in de regio, zoals Cuijk en Nijmegen, maar individueel kwamen ze ook van verder weg. Er waren er zelfs uit Pruissen. Tijdens hun verblijf woonden de studenten bij de pastoor of inwoners van het dorp in. Als het moment van hun priesterwijding was aangebroken, werd de tocht ondernomen naar Munster in Westfalen, waar de Munsterse bisschop de wijdingen verrichtte.
Na Antonius van Koolwijks dood volgde kapelaan Johannes Quitter hem als pastoor van Linden op.
Hoe kwam Linden aan zo’n opleidingsinstituut? Dat hing nauw samen met Antonius Van Koolwijk, Lindens pastoor en hoogleraar. Hij richtte het seminarie op voor het “Hollandsch gedeelte van het bisdom Roermond”. Het seminarie was zo aan de persoon Van Koolwijk gebonden, dat het instituut na zijn overlijden in 1829 onmiddellijk naar Den Bosch werd verplaatst.
De meeste studenten kwamen uit plaatsen in de regio, zoals Cuijk en Nijmegen, maar individueel kwamen ze ook van verder weg. Er waren er zelfs uit Pruissen. Tijdens hun verblijf woonden de studenten bij de pastoor of inwoners van het dorp in. Als het moment van hun priesterwijding was aangebroken, werd de tocht ondernomen naar Munster in Westfalen, waar de Munsterse bisschop de wijdingen verrichtte.
