Octavio trouwt in 1766 met Alexandrina van der Vrecken en enkele maanden later beviel zijn vrouw al van 'een frisse Jonge'. Ook de geboorte van het tweede kind, Octavius Franciscus, verloopt voorspoedig. Uiteindelijk bestaat het gezin uit drie kinderen, die in 1772 allemaal getroffen worden door twee 'kindersiektes', namelijk de mazelen en kinkhoest. Wonderbaarlijk genoeg herstellen ze alle drie. Maar helaas, in 1781 treft het noodlot ook het gezin van Octavio en moet hij zijn tweede zoon begraven:
Den 10 augustus 1781, Laurentius dag, heeft het den Hemel behaegd deeze lieve jonge in den ouderdom van 12 jaer en 4 m(aanden) tot zig te roepen. Den 9e dag zijner siekte van de Roode Loop.'
Veertien jaar na de geboorte van hun laatste dochter raakt Alexandrina plots wéér zwanger, op 44-jarige leeftijd. In 1784 bevalt zij in Roermond van 'eene frisse jonge,' die, hoe sterk hij ook scheen te zijn, na twee uur toch overleed. Het vrome katholieke gezin probeerde uit alle macht nog een doop te regelen voor hun kindje, maar dit had nogal wat voeten in de aarde. Lees maar mee:
'De Heer pastoor (...) wijgerde dit (de doop) aen mijn knecht (...). Na vele cromme sprongen en excuses dat sulkx niet buijten permissie van den bisschop mocht geschieden, zoo kwam zijn eerwaarde meede maer te laet, 't kind had inmiddels van dat getalm den geest gegeeven.'
Gelukkig gaf de vroedvrouw aan het kind nét op tijd gedoopt te hebben, waardoor ook dit kind een 'Engel in den Hemel' zou zijn, aldus Octavio. Ondanks alle zorgen om zijn eigen familie heeft Octavio vele papieren 'doorgesnuffeld', zo laat hij aan zijn neef weten. Eén van die resultaten is de bijzondere 'slagboom' die hij heeft opgesteld.
Je ziet dat ook toen nog lang niet alle gegevens beschikbaar waren. Bovendien woonde een gedeelte van zijn familie in Boxmeer, een andere tak in Amsterdam en sommigen zelfs in Spanje! Octavio's oom en tante hebben overigens pech gehad: zij konden niet zorgen voor verder nageslacht, ondanks hun vijf (!) kinderen. Octavio geeft de reden aan: 'vier geestelijcken en eene ooverblijvende ongeluckige dochter.'
Dit dagboekje heeft ons een beeld gegeven van de tragische lotgevallen van een achttiende-eeuwse adellijke familie. Deze persoonlijke archiefstukken kunnen nu weer helpen bij het puzzelen van onze eigen 'slagbomen', parentelen of kwartierstaten...
