Helmond was de vierde stad in Noord-Brabant die een waterleidingnet aanlegde en dus ook voorzien werd van een watertoren. Of misschien moeten we toch zeggen de vijfde stad, want tijdens het vullen van het reservoir op 10 februari 1899 stortte de nieuwe watertoren in. Hij werd in 1900 herbouwd, maar toen had ook Bergen op Zoom zijn watertoren in gebruik genomen (en die bleef wél staan).
Het verhaal over dat instorten van de allereerste toren vind je op de website Geschiedenis Helmond.
De herbouwde 'eerste' Helmondse toren bleef tot 1950 in gebruik. Na zes jaar leegstand werd hij in 1956 gesloopt. Zijn functie was overgenomen door de in 1948 gebouwde nieuwe toren. De torens hebben dus nog even naast elkaar gefunctioneerd. Hemelsbreed stonden ze ook niet zo ver bij elkaar vandaan. Een ansichtkaart uit die tijd laat beide watertorens in volle glorie zien.
Een van de redenen van vervanging was de geringe capaciteit van de oude toren, die een waterreservoir had van 300 m3 water. Zijn opvolger was vier keer zo groot. De oude watertoren was de oorlog ongeschonden doorgekomen, maar tegen de sterk toegenomen vraag naar drinkwater kon hij uiteindelijk niet op.
De toren was ontworpen door Jan Schotel (1845-1912), bouwkundige en ontwerper van meer watertorens. Hij was begonnen als metselaar en volgde in de avonduren de tekenschool in Dordrecht. Daar werkte hij als aannemer en weer later als architect-ingenieur. In Noord-Brabant ontwierp hij ook de watertoren van Breda, buiten de provincie die van Zwolle, Gorinchem, Sliedrecht en Gouda.
Een van de redenen van vervanging was de geringe capaciteit van de oude toren, die een waterreservoir had van 300 m3 water. Zijn opvolger was vier keer zo groot. De oude watertoren was de oorlog ongeschonden doorgekomen, maar tegen de sterk toegenomen vraag naar drinkwater kon hij uiteindelijk niet op.
