Dank Bert en Rini, voor jullie reacties! Hierbij de link naar het verhaal 'Klokken met Romeinse eieren' van Rini de Groot: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/klokken-met-romeinse-eieren

De kerkklok had vroeger wel degelijk een functie dus. Tegenwoordig schijnen mensen er veelal last van te hebben.

Mathilde; 'In Klokken voor Romeinse eieren' schreef ik.
Met mijn broers was ik in januari ’43 gaan kijken hoe de klokken uit de toren van onze kerk in Uden verwijderd werden, bestemd voor het Duitse oorlogstuig. Bij een brandmelding hoorde ik de brandklok. Het “luiden” klonk zoals bij het Angelus, maar dan sneller. Dat was voordat men overstapte naar de brandsirene.
En Bert.
“Vouder, de kerkklok slo!” riepen wij in koor wanneer vader het uurwerk in huis weer op tijd wilde zetten. We hadden nog geen radio en vader had gevraagd hem te waarschuwen op het moment dat de kerkklok sloeg.

"Och, er zal weer iemand begraven worden", zei mijn moeder wanneer ze in de verte eentonig klokkengelui uit de kerktoren hoorde. Wij woonden een kwartier fietsen van de kerk. Vaak berichtte de klokken mijn ouders, die niet vaak in het dorp kwamen. Later op de dag of in de week vertelde dan de bakker, melkboer of groenteboer wel wie er getrouwd, overleden of geboren was.