Geweldig om te lezen. Ik ben 69 en moet rond 1966 in de 6e klas van de lagere school hebben gezeten. In mijn herinnering bestaan "plechtige hernieuwing van de doopbelofte" en vormsel als twee afzonderlijke plechtigheden. Aan dat vormsel heb ik nog enige herinnering omdat mijn Peter en Meter daarbij waren. Aan die plechtige hernieuwing heb ik, behalve de term, geen enkele herinnering. Tot ik uw bijdrage las, begon ik zelfs te twijfelen of het dat wel echt een gebruik was. Dank.

Annette, bedankt voor het duidelijk antwoord.

Rini, de foto heb ik nog steeds, maar ik voel er niets voor om deze foto met iedereen te delen.

Annette, zou je de Pontificale Communiefoto,'
hopelijk toch nog in bezit, met de lezers willen delen?

Zelfs mij boeit het door me zelf geschreven verhaal en toevallig op
de vooravond, twaalf jaar geleden, voorgoed afscheid van haar nam .

Annette, ik vermoed dat jullie tot een rijke Parochie behoorde. En denk aan de feestvreugde na de prijs uitreiking door m,n broer en zus op Passiezondag 7 april 1946, daar waren onder alle gezinsleden de meningen verdeeld. Terwijl m,n broer zijn best had gedaan, door ‘s ochtends al vroeg de catechismus te leren, kreeg hij van bovenmeester Schenk een 2e prijs toegekend, een lagere dan zijn zus. Na het ontbijt en vóór het schoolbezoek woonde we elke dag de Mis bij, we wisten niet beter.
In de vakantie nuchter en plakte we de missen aan elkaar, we hadden pech als de eerste minder dan een half uur duurde.

Prachtig zo’n missaal. Dat was een traditioneel communie-cadeau van je ouders, groot- of peetouders. Een horloge of een (grote mensen) fiets paste ook in ’t rijtje.
Mijn kerkboek “Laetare, zakmissaal voor jonge mensen” ook van Brepols kreeg ik van de Parochie.
Het was een soort prijs voor goed katholiek gedrag vermoed ik en of alle communicanten een prijs kregen, dat kan ik me niet meer herinneren. In of vlak na de mis werd je naam dan afgeroepen in de nog volle kerk om je prijs bij de pastoor op te halen. Dit was in mijn geval wel een kleine domper op de feestvreugde want helaas had ik niet de hoofdprijs of eerste prijs, wat van mij werd verwacht, maar moest ik het doen met de tweede prijs. Heel terecht overigens, want elke morgen naar de mis gaan vond ik toen al te veel van ‘t goede!
Op het tabblad staat
2e Prijs
Ter blijde herinnering aan de vernieuwing mijner doopbeloften.

Verder heb ik ook nog als aandenken een pontificale communiefoto, bij de fotograaf gemaakt.

Een mooie bijdrage Rini. De foto's maken dit goedgeschreven verhaal mooi af.