Het was vroeger niet zó vreemd dat er na zoveel jaren en zoveel kinderen later, er pas getrouwd werd. Ben dat vaker tegengekomen. Oorzaak niet al te ruime bestaansmiddelen, en daar men uit het zuiden is vertrokken ook geen druk van de katholieke kerk om te trouwen.
Mvg.

Ha Henny,

Het oudste kind van Willem en Sophia, Antonia, wordt op 8 juni 1835 in Oudenrijn (Utrecht) geboren. Zijn vrouw Sophia is geboren en getogen in Oudenrijn. Het lijkt aannemelijk dat hij haar daar ontmoet heeft.
Willem is dan voor 1835 naar Utrecht vertrokken.
Maar waarom zij pas bijna 40 jaren later zijn getrouwd is me een raadsel.

Hartelijke groet !

Dankjewel. Weer een mooie aanvulling op wat ik al had.

In een arrest uit 1868 wordt vastgelegd dat bij zijn doop in 1804 abusievelijk de naam ‘Pomp’ is toegevoegd en deze wordt nu vastgesteld op ‘Willems’.
Vogens mijn gegevens is Willem overleden te Utrecht op 9 april 1884 {Utrechts Archief; reg.nr. 461-01, aktenr. 673}.
Hij heeft in Utrecht - tussen 1838 en 1857 - 7 kinderen bij Sophia Peters. Hij huwt haar echter pas in Utrecht op 12 maart 1873, twee jaar voor haar dood
Zijn verhuizing zal dus ook te maken kunnen hebben met het zich uitbreidende gezin in Utrecht. Mogelijk is hij echter al rond de geboorte van het eerste kind verhuisd…?

Wat een ongelofelijk mooi en duidelijk verhaal. Hartelijk dank. Het geeft mij een beter inzicht in mijn voorvaders.
Ik word zo gewoon trots op ze.

De Venrayse schaapscompagnieën hielden zich bezig met de schapenhandel. Schapen werden in de Peel gehouden om de wol en de mest, niet als voedeselbron. Voor consumptie werden de schapen al vanaf 1809 naar Parijs en Londen gebracht. Toen de afzetmogelijkheden zich uitbreidden zijn ze schapen gaan opkopen in streken waar de vleeskwaliteit van de gefokte dieren voorop stond. Schapen werden onder andere gekocht in Leiden en omgeving, maar de meeste kwamen uit de Betuwe, met Elden als belangrijkste centrum. Er waren al veel van Venray afkomstige schaapsherders aanwezig op boerderijen in de Betuwe. Zo nam Gerard Vergeldt (geboren in Overloon in 1779), wonend in Hollanderbroek, in 1839 een schaapsherder uit Venray in dienst.
Er waren dus connecties met andere delen van het land. Wilhelmus Willem Willems kan in het Utrechtse terecht zijn gekomen om dat daar betere gronden waren voor het telen van vleesschapen of kan door de connecties die de handelaren hadden met schaapsherders het juiste meisje in Utrecht zijn tegengekomen.

Jeanne noemde al de trek van schaapsherders en schapenhandelaren naar naar het Vlaamse land van Waas; dat waren er zo'n 150. (Anton Verheyen: Immigratie van schaapsherders uit Nederlands-Limburg en Noord-Brabant in het Waasland).
Een duidelijke reden waarom ze vetrokken komt niet boven water, maar alle publicaties vermoeden dat de minimale verdienstmogelijkheden in de plaats vanwaar zij kwamen de belangrijkste drijfveer was.

Overloon was een arm dorp met zandgronden. Misschien dat dat de reden was, weinig voedsel voor de schapen.

In 1982 verschenen er 2 delen over Venrayse schaapscompagnieën:
"Die al wil koopen wat hij ziet …. De geschiedenis van de Venraysche Schaapscompagnieën", geschreven door Jan Derix & Sjef Verlinden. Overloon ligt dan wel in Noord-Brabant, maar wel dicht tegen het Limburgse Venray. Misschien vind je in die boeken een antwoord op je vraag.

Helaas kan ik deze vraag niet beantwoorden, maar verhuizingen van schaapherders kwamen in die tijd wel vaker voor. Zo verhuisden aan het eind van de achttiende en het begin van de negentiende eeuw veel schaapherders en schapenhandelaren van Noord-Brabant en Limburg naar Zeeuws-Vlaanderen, het Land van Waas (de streek tussen Antwerpen en Gent) en iets later naar de Vlaamse kust. Waarom is niet duidelijk. Onder hen bevond zich Cornelis Tintemans uit Nederweert. Hij trouwde in het Land van Waas met een meisje uit die streek en zij werden de betovergrootouders van de Belgische oud-premier Leo Tindemans. ( Alfons Bruekers "Teuten, schepers en blekers.")