Lezend in de reacties op het verhaal uit Raamsdonksveer, krijg ook ik enkele duidelijke beelden op het netvlies, al moest ik ten tijde van de ramp nog 4 worden.
In 1953 woonden wij aan de Markt in Etten. Dit dorp werd niet direct bedreigd door het water, maar grensde wel aan het rampgebied en lag op een belangrijke kruising van wegen. Daardoor was het een geschikte uitvalsbasis voor militairen, die met groot materieel het rampgebied in trokken.
Op de Markt verzamelden zich legertrucks, ander zwaar materieel (amfibievoertuigen?) en talrijke soldaten. Als klein jongetje liep ik daar vol verbazing tussendoor.
Bovendien kregen wij familie uit Moerdijk te logeren. Zij woonden aan de Roode Vaart en hadden hun huis moeten verlaten. We sliepen met 6 jongens in 1 bed, aan weerskanten 3, met de voeten naar elkaar toe. De meisjes moesten het met evenveel ruimte doen, elders in ons huisje.