Lubbert Turck was militair gouverneur van Grave tijdens het beleg van de stad door de Spanjaarden in 1586. Negen jaar lang was de stad in handen van de opstandelingen geweest, toen de Hertog van Parma probeerde Grave te heroveren.
De Gelderse edelman (hij was heer van Hemert en Delwijnen) verdedigde de stad te vuur en te zwaard, waarbij hij zelfs enige uitvallen deed. De Engelse graaf van Leicester, opperbevelhebber van het Staatse leger, zou de stad komen ontzetten, maar dat lukte niet. De Spaanse troepen weerstonden Leicester en behielden hun posities.
De zware beschietingen en de dreiging van een bestorming zorgden voor paniek onder het garnizoen in de stad. De meeste officieren wilden niet langer afwachten of Leicester alsnog in staat zou zijn de stad te ontzetten. Turck zwichtte uiteindelijk voor de aandrang van zijn staf en gaf de stad over aan Parma. Zo werd Grave op 7 juni 1586 weer Spaans. Lubbert Turck en z’n manschappen kregen een vrijgeleide naar Zaltbommel.
Weliswaar waren ze levend aan Parma ontkomen, maar zo makkelijk kwamen Turck en zijn officieren niet van hun eigen opperbevelhebbers af. De heren moesten voor de krijgsraad verschijnen. De militaire rechtbank veroordeelde hen ter dood voor het te snel opgeven van Grave. Drie weken na de capitulatie, op 28 juni, werden de vonnissen voor het Utrechtse stadhuis voltrokken. Vanwege zijn adellijke afkomst werd Turck, 35 jaar oud, onthoofd. Zijn beide kapiteins werden gewurgd.
De bekende schrijfster A.L.G. Bosboom-Toussaint bewerkte in 1856 dit dramatische verhaal tot een historische novelle De baron Lubrecht Turk van Hemert als bevelhebber te Grave.
De Gelderse edelman (hij was heer van Hemert en Delwijnen) verdedigde de stad te vuur en te zwaard, waarbij hij zelfs enige uitvallen deed. De Engelse graaf van Leicester, opperbevelhebber van het Staatse leger, zou de stad komen ontzetten, maar dat lukte niet. De Spaanse troepen weerstonden Leicester en behielden hun posities.
Weliswaar waren ze levend aan Parma ontkomen, maar zo makkelijk kwamen Turck en zijn officieren niet van hun eigen opperbevelhebbers af. De heren moesten voor de krijgsraad verschijnen. De militaire rechtbank veroordeelde hen ter dood voor het te snel opgeven van Grave. Drie weken na de capitulatie, op 28 juni, werden de vonnissen voor het Utrechtse stadhuis voltrokken. Vanwege zijn adellijke afkomst werd Turck, 35 jaar oud, onthoofd. Zijn beide kapiteins werden gewurgd.
