Wilhelmus Marinus Bekkers werd in 1908 geboren in Sint-Oedenrode. Bekkers werd in 1957 coadjutor en titulair-bisschop. Hij was bisschop van het Bisdom 's-Hertogenbosch van 27 juni 1960 tot 9 mei 1966. Bekkers begon zijn loopbaan in 1933 als kapelaan in een arbeidersparochie te 's-Hertogenbosch. Vanaf 1939 was hij rector van verschillende instituten. In 1956 was hij korte tijd pastoor te Tilburg voordat hij benoemd werd tot coadjutor van mgr. Wilhelmus Mutsaerts, zijn voorganger als bisschop van Den Bosch.
Mgr. Bekkers is bekend geworden door zijn, zeker voor die tijd, progressieve opvattingen in verschillende morele kwesties. Volgens Bekkers moest de Kerk niet een strenge moraal voorschrijven, maar tegemoet komen aan de behoeften van de gelovigen.
Zijn opvattingen werden vooral ingegeven door pastorale overwegingen. Spraakmakend was zijn mening over de geboorteregeling die hij verwoordde op 21 maart 1963. Bekkers vond dat gelovigen zelf moesten beslissen over het gebruik van de anticonceptiepil. Zonder het woord 'anticonceptiepil' te gebruiken, benadrukte Bekkers dat ouders hun eigen geweten moeten volgen bij het bepalen van de gezinsgrootte.
Aan het eind van zijn leven was Bekkers een populair en geliefd bisschop. Vooral zijn praatjes voor de actualiteitenrubriek Brandpunt van de KRO op de Nederlandse televisie, hebben veel bijgedragen aan zijn populariteit, ook bij niet-Katholieken.
Hij overleed op 9 mei 1966 aan een hersentumor. Hij werd begraven in zijn geboortegrond, te Sint-Oedenrode. Na zijn dood werd pas echt duidelijk hoe geliefd de 'gewone bisschop uit Rooi' bij leven was geweest.
In de eerste week na zijn begrafenis bezochten ruim 100.000 mensen zijn graf. Een uitgebreidere biografie van mgr. Bekkers vind je bij Thuis in Brabant.
Ik wil even reageren op het artikel over Mgr Bekkers. Ik zat in 1958 op kostschool Eijkenburg in Eindhoven aan de Aalsterweg. Op een bepaald moment kregen wij bezoek van de bisschop i.v.m. een jubileum. Wij zaten met 40 man in de refter ( zaal) en de bisschop kwam naar mij toe en zei "jouw pa bakt de lekkerste worstenbroodjes van Nederland zonder mijn naam te kennen.
Jan Verhoeven
zei op 19 december 2009 om 19:15
Maar Sjef, Sonnemans bakte altijd al de lekkerste worstebroodjes.
Jammer dat deze winkel niet meer is.
De potloden van Jan zijn weer terug, zo zag ik.
Groet,
Jan Verhoeven.
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 18 mei 2015 om 17:14
Beste Sjef,
Mijn vader Willy de Bie heeft midden jaren dertig van de vorige eeuw enkele jaren als bakkersknechtje bij jouw vader gediend. Ik heb nog 'n foto waar hij waarschijnlijk bij jullie in de tuin of boomgaard staat. Maar wat ik eigenlijk wil vertellen is dat ook mijn vader, maar dan in Boekel, bekend stond om z'n lekkerste worstenbroodjes. Dus wie weet heeft ie 't wel geleerd van jouw vader. Als ik me voorstel aan oudere mensen in Boekel zeggen ze bijna altijd: "maar jouw vader die had de beste worstenbroodjes in de hele omtrek".
Hij hield z'n recepten geheim en heeft ze waarschijnlijk, of ik moet ze nog vinden, mee 't graf in genomen.
Rini de Groot
zei op 15 juni 2016 om 21:05
Vanmiddag bracht ik een bezoek aan de Expositie in de kerk.
Na deze bewonderd te hebben, kwamen de verassingen.
Ik raakte in gesprek met twee dames, hun bedoeling was om het bezoek
aan te vullen met de Oda Kapel.
Ik vertelde hun over mijn jaren lange gekoesterde wens,
het leesboekje op school.
over Fientje het meisje dat een oogziekte had en een
bezoek zou brengen aan St. Oda.
Dat boekje heb ik bij me zei een dame, het reist altijd met me
mee tot in Amerika, ik pak het even in de auto.
Warempel het was het boekje ! Blader maar door zei de mevrouw
maak er maar foto,s van ondertussen gaan wij naar de Oda kapel.
(Drukkerij Malmberg maar de uitgave had een ander titel van het boek.)
De opnamen moet ik nu nog bekijken en ga aan de slag.
Een volgende mevrouw kwam met het Zwemdiploma van Mgr. Bekkers.
Maar ook konden we elkaar nog bij een andere onderwerpen veel aanvullen.
Veel te snel was het 4 uur, voor mij normaal de eerste en laatste bezoeker bij
een museum of expositie en gevolg met weer veel Huiswerk.
Marilou Nillesen
bhiczei op 16 juni 2016 om 11:07
O prachtig, Rini! Heb je toevallig ook een foto gemaakt van het zwemdiploma? Die willen we graag hier tonen!
Willie
zei op 16 juni 2016 om 13:13
Rini, ik weet dat je naar het boekje steeds op zoek bent geweest, en nu eindelijk.
Hoera.
Rini de Groot
zei op 16 juni 2016 om 20:10
Ja Willie,
echt een Hoera, ik wist niet met wie we,
ook de dames van de Kerkwacht, gister de verassingen konden delen
Wonderen bestaan niet.
Dat was “het boekje” dat ik zocht, maar voor Rooij zelf lijkt het interessant,
met mooie pentekeningen uit de veertiger jaren van de St. Odakapel en de kerk.
Onze schoolboeken werden gekaft de omslag, voorplaat zagen we nooit.
Ik herkende het meteen aan de tekeningen.
De Rooijenaar, Theo Sonnemans zegt toch:
“toeval bestaat niet, het komt naar je toe.”
En dan de geslaagde, geoefende zwemmer de Weleerwaarde Heer B…. 8 Augustus 1938.
Voor A B C en D zelfs van de Duikplank.
In Natuurzwembad De Kienehoef.
In Roermond was bij een Antiquariaat nog
een exemplaar voorradig
en heb dat vandaag opgehaald.
Dus nu aan de slag.
Mgr. Bekkers is bekend geworden door zijn, zeker voor die tijd, progressieve opvattingen in verschillende morele kwesties. Volgens Bekkers moest de Kerk niet een strenge moraal voorschrijven, maar tegemoet komen aan de behoeften van de gelovigen.
Hij overleed op 9 mei 1966 aan een hersentumor. Hij werd begraven in zijn geboortegrond, te Sint-Oedenrode. Na zijn dood werd pas echt duidelijk hoe geliefd de 'gewone bisschop uit Rooi' bij leven was geweest.
