Een week nadat deze foto in het 'Zondagsnieuws' was verschenen, kregen we een brief van Zr. Ida van Dijk, die veel te vertellen had over dit kruis. Het is een ontroerende en persoonlijke brief, en stukken eruit mogen we (in overleg met de schrijfster) hier laten lezen.
Eindhoven, 15-10-08
Geachte heren,
Dit kruis, dat er nog altijd staat heeft voor mij, Zr Ida van Dijk, een heel grote betekenis. Ik ben een dochter van Piet van Dijk, koster, kleermaker en wethouder, een man met een heel groot gezin, en ook een zorgelijk gezin, met veel ziektes enz.
Mijn vader heeft dit kruisbeeld in ’50 laten plaatsen op die plek, omdat het een heel gevaarlijke bocht was. In 1953, op 6 december, ging mijn vader van het kaarten op de fiets naar huis. Dit was zijn enige ontspanning. De vrouw van Janus Zomers zwaaide hem nog uit (vanuit het huis rechts achter het kruisbeeld). Daarna is mijn vader onder dat kruis gestorven.
Zo eindigde dit leven van een zorgzame vader, wat mij bitter verdriet deed. Niets kon ik nog zeggen. Hij was mijn alles. Mijn moeder stierf toen ik zes jaar was, dan is vader alles, omdat een tweede moeder in die tijd een vreemde vrouw was, niet míjn moeder.
Op een gegeven ogenblik wilde men dat kruisbeeld wegdoen. Mijn broers waren daardoor zeer geraakt; ze hebben geld ingezameld om het te behouden.
Ikzelf ben ingetreden in het klooster na het overlijden van mijn vader. Het leek voor mij duidelijk dat ik dit moest doen; mijn vader was weg en nu hoefde ik geen afscheid van hem te nemen. Als ik in Erp langs die plek kom, doet het nog altijd pijn dat het zo moest gebeuren.
Ik hoop u hiermede wat te hebben kunnen vertellen over dit zo voor ons dierbaar kruis.
Zo eindigde dit leven van een zorgzame vader, wat mij bitter verdriet deed. Niets kon ik nog zeggen. Hij was mijn alles. Mijn moeder stierf toen ik zes jaar was, dan is vader alles, omdat een tweede moeder in die tijd een vreemde vrouw was, niet míjn moeder.
