skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Astrid de Beer
Astrid de Beer RA Tilburg
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Astrid de Beer
Astrid de Beer RA Tilburg

Een ijzeren levensader: Het Duits Lijntje

Rien Wols
Rien Wols Bhic
vertelde op 22 augustus 2007
bijgewerkt op 21 juni 2022
Voor de treinreiziger in de eerste helft van de twintigste eeuw lag op de weg van Londen naar Berlijn de halte Veghel. Vanaf 1873 reden er treinen over het ‘Duits lijntje’, aangelegd door de n.v. Noord-Brabantsch-Duitsche Spoorweg-Maatschappij (NBDS) als internationale verbindingsschakel.

Aan het personenvervoer op de spoorlijn Boxtel-Gennep kwam een definitief einde in augustus 1950. Maar wellicht is er een nieuwe toekomst voor het voormalig Duits Lijntje.

station Veghel de spoorhaven: overslagmogelijkheid van schip naar spoor en omgekeerd

Volgens de dienstregeling van 1911 deed men per trein ongeveer 20 uur over het traject van Londen naar Berlijn. Treinen reden minder hard dan tegenwoordig, maar stopten ook veel vaker, bijvoorbeeld op het baanvak Boxtel-Wesel in Eerde, Veghel, Uden en Zeeland.

De exploitatie van dit baanvak was vanaf 1873 in handen van de Noord-Brabants-Duitsche Spoorwegmaatschappij, die voor dat doel in 1869 was opgericht. De plaatsen langs het Duits Lijntje hadden groot economisch profijt van dit stukje infrastructuur. Veghel dankt er bijvoorbeeld zijn spoorhaven aan.

Overslag goederen in de Veghelse haven op de eigen bootdienst van de NBDS naar Rotterdam (Foto: Coll. NVBS)

De Eerste Wereldoorlog maakte een plotseling einde aan het internationale verkeer over de lijn van de N.B.D.S. en luidde eigenlijk ook het einde van een tot dan toe bloeiend spoorbedrijf in.

In 1919 nam de S.S. (Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen) de exploitatie over. In 1924 nam de Duitse Reichseisenbahnen het (Duitse) traject tussen Gennep-grens en Wesel over en in 1925 hield de N.B.D.S. helemaal op te bestaan toen de S.S. het Nederlandse deel in eigendom overnam. Voor de geïnteresseerde: de lijn heeft zijn eigen website.

Deze overnames konden uiteindelijk de lijn niet redden. De Duitse Wehrmacht zorgde nog voor een tijdelijke intensivering van het gebruik tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar al in september 1944 werd het traject Uden-Gennep gesloten, en op 1 augustus 1950 kwam er ook een einde aan het personenvervoer op het traject Boxtel-Uden.

De oude, handbediende hefbrug over de Zuid-Willemsvaart, 1958. De brug werd in 1961 vervangen door een elektrische (Foto: Nederlandse Spoorwegen. Bron: Het Utrechts Archief, fotonummer 153608. Publiek domein)
De oude, handbediende hefbrug over de Zuid-Willemsvaart, 1958. De brug werd in 1961 vervangen door een elektrische (Foto: Nederlandse Spoorwegen. Bron: Het Utrechts Archief, fotonummer 153608. Publiek domein)

De rails werden niet weggehaald, zodat in 1972 nog een speciale carnavalstrein kon rijden van Boxtel naar Beugen en terug. Maar in de jaren zeventig werden langzamerhand ook stukken definitief opgebroken. Alleen het traject van Boxtel naar Veghel werd nog tot 2005 gebruikt. De ongeveer 17,5 km rails werden bereden door eigenlijk nog maar één gebruiker, de Cehave Veghel. Bijna dagelijks kwamen er voor dit bedrijf goederen uit Frankrijk per trein in Veghel aan.

zou het er ooit nog weer van komen?Toch zijn er nog steeds mensen die mogelijkheden zien voor het railvervoer, juist ook van reizigers, op het traject tussen Boxtel en Uden. Met name in Veghel leeft dat. In 2005 werd er in opdracht van de gemeente Veghel en een aantal grote Veghelse ondernemingen, verenigd in de CVO, een onderzoek gedaan naar de haalbaarheid van een “reactivering van het Duits Lijntje”.

In het Brabants Dagblad sprak CVO-voorzitter P. van der Meij: “Wij hebben het meer over een supertram op diesel. Maar dan wel een die hoogfrequent pendelt tussen Boxtel en Uden. Elk half uur moet je op kunnen stappen. Binnen maximaal 45 minuten sta je op het station in Den Bosch.“

Hefbrug over de Zuid-Willemsvaart (foto: BHIC / Henk Buijks, 2007)
Hefbrug over de Zuid-Willemsvaart (foto: BHIC / Henk Buijks, 2007)

En over hetzelfde rapport berichtte het Nieuwsblad Brabants Centrum in 2005: “Het starten van een lightrailverbinding tussen de plaatsen Boxtel, Schijndel, Veghel en Uden is financieel haalbaar. Met het nieuw leven inblazen van de deels ontmantelde spoorlijn is een investering van 30 miljoen euro gemoeid.

Zelfs de komst van een halte in Liempde lijkt haalbaar. Er wonen voldoende reizigers in de regio die gebaat zouden kunnen zijn bij een nieuwe treinverbinding. In de gemeenten aan het Duits Lijntje wonen zo’n 100.000 mensen. Daarnaast zijn er 75.000 arbeidsplaatsen en de aanwezigheid van een groot aantal onderwijsinstellingen draagt ook bij aan de positieve conclusie.” In 2012 wachtte de minister van Infrastructuur op een rapport van de provincie. Zou het er ooit van komen?

Hefbrug op de Noordkade (foto: BHIC / Paul Huismans, 2014)
Hefbrug op de Noordkade (foto: BHIC / Paul Huismans, 2014)

In verband met de verbreding van de Zuid-Willemsvaart is de elektrische hefbrug intussen verwijderd. Anno 2014 heeft die een nieuwe plek gevonden op de Noordkade. Maar ook die locatie was tijdelijk, want in 2020-2021 is hij weer in het traject van het Duits Lijntje geplaatst, deze keer bij het oude spoorwegemplacement.

Reacties (22)

Rini de Groot zei op 16 mei 2013 om 21:53
Schoolkinderen wonende bij de Betonfabriek "Jubo" dat gevestigd was aan de Westelijke zijde van de Zuid Willemsvaart, waren gebaat wanneer de spoorbrug neer gelaten was.
Het bespaarde een omweg via “de Hoogbrug” .
Eliane Boileau zei op 8 januari 2014 om 12:44
Mijn overgrootvader - dhr. Donker - was inspecteur van deze spoorlijn. Hij woonde in Gennep. Hij ontving het Victoria Cross van koningin Victoria omdat hij voor een veilige reis en goede verbinding had gezorgd toen zij via dit lijntje naar haar neef in Berlijn reisde. Later heeft mijn grootmoeder zich gevestigd met haar moeder en zus op de markt in Veghel. Zij hadden een hoedenzaak: de gezusters Donker. Mijn grootvader Joseph Boileau uit Luik, had met zijn broers schepen op de Zuid-Willemsvaart. Hij vroor vast in de haven van Veghel en ontmoette daar mijn grootmoeder. Later zijn mijn grootouders met hun kinderen naar Den Bosch verhuisd. Ik schrijf voor mijn kleinkinderen de geschiedenis van mijn grootouders en mijn vader in Veghel.
Rini de Groot. zei op 8 januari 2014 om 13:34
Eliane, wat een mooi stukje nostalgie wat U nu hier schrijft is niet alleen geschiedenis voor de kleinkinderen maar voor iedereen.
Laat ook óns mee genieten van de historie en het wordt dan opgeslagen voor de toekomst.
Ik schrijf mijn geschiedenis daarom ook voor iedereen, te lezen en de mogelijkheid het vast te leggen
Rini de Groot. zei op 16 mei 2014 om 10:03
Deze week bezocht in de Natuurtuin, in Veghel ivm met een komende activiteit en keek uit op het talud van het Duits lijntje.
Na het bezoek kon ik niet weerstaan om eerst nog een wandeling langs de spoorlijn te maken waar ik met de trein destijds 2 retourtjes gemaakt heb.
Ik sprak daar een honden bezitter hij had geen prettige herinneringen aan de lijn, vooral het woord Duits.
Hij wees mij naar de richting van het station waar zijn vader destijds afgevoerd was naar Duitsland.
Ik vroeg naar de afloop, gelukkig had hij kunnen ontsnappen en was in deze omgeving ondergedoken.
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 5 mei 2015 om 11:02
Kan me nog herinneren dat ik als kleine jongen van 'n jaar of zes, zeven mee mocht in de helder blauwe "Hogra"vrachtwagen met m'n oom Ad (vande Ven). Daar mee reed ie regelmatig naar 't station in Uden waar hij kolen ging laden voor het, toen nog van zijn vader Januske vandeVen, brandstof/betonwerken & transportbedrijf in de Julianastraat te Boekel.
De kolen werden dan vanuit 'n dichte wagon met grote kolenschop of grote riek met bolletjes op de riekpinnen op 'n transportband 'geschoten' waarvan ze vervolgens in de vrachtwagenlaadbak vielen. Het zal rond 1960 geweest zijn vermoed ik. Meer over dit familiebedrijf lees verhaal " Herinneringen aan de tweede wereldoorlog"onder Boekel.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 6 mei 2015 om 21:55
Bedankt Gerard, voor het delen van je jeugdherinneringen met ons.
Zowel bij dit verhaal als in je eigen verhaal over Boekel !
Frans van der Leest zei op 26 september 2016 om 19:19
In min herinnering zie mijn vader nog met wie ik kolen ging halen aan het spoor in Schijndel. De kolen waren bestemd voor de steenfabriek Werners-Peree in St Oedenrode. De kolen werden op de Chevrolet geladen met een z.g. jacobsladder.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 27 september 2016 om 11:41
Nu ben ik toch wel erg benieuwd Frans, wat een jacobsladder precies is.
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 1 april 2018 om 15:49
Jakobsladder (transport).
Een jakobsladder is een vorm van een lopende band die bedoeld is om stortgoederen omhoog te transporteren. Op een jakobsladder zitten richels, schotten of bakjes die ervoor zorgen dat de op de band gestorte goederen niet omlaag rollen of schuiven.
Een jakobsladder is genoemd naar de Bijbelse Jakobsladder.
Lisette Kuijper
Lisette Kuijper bhic zei op 2 april 2018 om 13:14
Bedankt voor de uitleg, Gerard! Nu hebben we er ook echt een duidelijk beeld bij!
Jan van der Avoort zei op 4 augustus 2018 om 14:06
Wat jammer dat dit alles zo is vernietigd, pure kapitaal vernietiging, men had er in het kader van het toerisme, denk aan de Maashorst, treinritten met een oude trein kunnen ondernemen, en wat te denken aan het vracht vervoer over het spoor naar Duitsland nu zit dat allemaal op nu al overvolle A50.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 4 augustus 2018 om 15:19
Enkele keren heeft er ook nog (recent) een stoomtrein (over een gedeelte van de rails) gereden. Erg leuk om een keer mee te maken.
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 4 augustus 2018 om 15:33
Weet je ook wanneer voor het laatst Mariët . En was je er zelf bij ? vertel !
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 7 augustus 2018 om 14:43
Haha, wat leuk Gerard; de rollen zijn omgedraaid :).
Ja hoor ik was er zelf bij, van Boxtel naar Schijndel (als ik het goed heb) en het moet zo rond 2002 geweest zijn. Erg leuk om erbij geweest te zijn. Wat zeker leuk was, was hoe dicht je bij de stations (nu huizen) langs kwam en hoe leuk mensen het vonden om nog voor die ene keer een trein in hun achtertuin te hebben.
Gerard H.A.A. de Bie
Gerard H.A.A. de Bie zei op 7 augustus 2018 om 15:08
Mariët, dat 'Brabant' zoiets zomaar verwaarloosd en uiteindelijk verwijderd uit ons Brabants landschap. Men zou in deze rijke tijd daar toch veel meer oog ( lees : geld) voor over moeten hebben ter behoud. "Op dat uw kind'ren dit ook nog mocht ervaren !' ;o)
Rini de Groot. zei op 1 augustus 2019 om 19:42
In een archief ontdekte ik 2 gestempelde poststukken verzonden vanuit Uden. Vermoedelijk verzonden als Treinpost voorzien van de Poststempel: Bokstel - Goch 5 April 1909 bestemd voor de burgemeester en de hoofdonderwijzer van Stiphout. Briefport tarief 5, Briefkaart tarief 2½ Cent.
Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman bhic zei op 2 augustus 2019 om 11:50
Mooie vondst Rini. Bedankt voor het sturen van de scans.
Brigitte zei op 10 november 2019 om 14:14
Ooit ergens in een ver verleden is de eerste man van mijn oma, papa van mijn 3 oudste tantes, verongelukt met t werk aan de trein. Om de een of andere reden ben ik nooit erachter gekomen waar dat precies was, ergens tussen veghel en oss. Niet dat t belangrijk is voor me, deze man heb ik nooit gekend, maar wilde hiermee duidelijk maken dat de lijn een levensader was maar ook levens genomen heeft.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 11 november 2019 om 15:08
Een zeer terechte aanvulling, Brigitte, dat is zeker waar. Als je trouwens de naam van de man van je oma kent, zou je kunnen zoeken in Delpher of daar aandacht is besteed aan dit ongeval: https://www.delpher.nl/

Of mogelijk in de kranten die op onze site te raadplegen zijn: http://www.bhic.nl/onderzoeken/kranten
Reinier Post
Reinier Post zei op 25 september 2020 om 17:24
In het najaar van 1970 zaten wij met de eerste klas van de lagere school in een noodlokaal aan de Parallelstraat in Haps. Als mijn herinnering klopt kwam er ook toen nog af en toe (hooguit twee keer per week, misschien veel minder vaak) een goederentrein langs; dat zagen wij vanuit de klas.
Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 26 september 2020 om 11:17
Interessante aanvulling, Reinier! Was dat dan zo'n lange goederentrein waaraan geen eind leek te komen? Hopelijk komen er nog meer reacties op jouw bijdrage binnen, en komen we op die manier weer verder.

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.

Lees ook deze verhalen