H. Hamilton maakte tekeningen en bestek. De korenbeurs met waag en een woonruimte (vanaf 1930 zat de Edah daarin) kwamen op de begane grond. De raadzaal, de secretarie met spreekkamer en nog een gedeelte van de woonruimte kwamen op de bovenverdieping.
De kosten werden geraamd op bijna ƒ7.000,- en voor dat bedrag werd in de zomer van 1873 het markante gebouw aan het Wilhelminaplein in gebruik genomen.
Zo vlot als de besluitvorming en totstandkoming van dit gemeentehuis verlopen waren, zo stroperig ging het met de opvolger. In 1927 kwam de gemeenteraad tot de conclusie dat het gemeentehuis te klein was en dat het tijd was voor nieuwbouw. Op 11 juni 1960 werd het nieuwe gemeentehuis daadwerkelijk geopend.
Wat was er in de tussenliggende 33 jaar allemaal gebeurd? In 1929 presenteerde architect W. Valk uit Den Bosch zijn plannen voor de bouw van een nieuw raadhuis, inclusief kantongerecht en ontvangerskantoren. Daarna viel er een diepe stilte. In 1936 vroeg het gemeentebestuur subsidie in het kader van werkeloosheidsbestrijding voor de aankoop en verbouwing van het zogenaamde Zandhuis tot gemeentehuis. Het Zandhuis stond aan ’t Zand 17 en was gebouwd tussen 1718 en 1737.
Veel voortgang heeft dat blijkbaar niet opgeleverd, want in 1938 kreeg architect A.J. Kropholler uit Wassenaar opdracht een plan te ontwerpen voor de bouw van een nieuw gemeentehuis op een terrein tegenover De Weijer, aan de Veerstraat hoek Elzenstraat. In december 1939 presenteerde de architect zijn plan, bestaande uit een raadhuis, een postkantoor en een aantal woningen.
Begin 1940 zegde het Rijk een lening toe, in het kader van de werkverruiming. De bouwprijs van het nieuwe gemeentehuis moest dan wel beneden de ƒ45.000,00 blijven. Aan die opdracht werd voldaan, want de begroting van de architect sloot op een bedrag van ƒ44.999,60!
Op 13 maart 1940 besloot de raad dan ook om niet over te gaan tot aankoop en verbouwing van het Zandhuis, maar om een nieuw gemeentehuis te bouwen naar ontwerp van Kropholler. Toen een kleine twee maanden later de oorlog uitbrak, volgde er een algemene bouwstop.
Het Rijk trok in juli 1940 zijn steun in en het nieuwe gemeentehuis was voorlopig van de baan. Wat bleef was het ruimtegebrek en op 20 november 1940 besloot de raad om alsnog het Zandhuis te huren (met optie van koop) en het in te richten als gemeentehuis.
Op 3 maart 1941 werd aan de Commissaris der Provincie (zoals de Commissaris van de Koningin in bezet Nederland werd genoemd) bericht gezonden dat "vanaf heden" het raadhuis was ondergebracht in het Zandhuis. Maar ook hier gooide de oorlog roet in het eten. In januari 1945 werd het pand bij oorlogshandelingen zo zwaar beschadigd dat het niet meer als gemeentehuis gebruikt kon worden. In maart 1945 huurde men daarom het pand Steenstraat 156 voor een bedrag van ƒ 12,00 per week.
De ruimte daar was zeer beperkt, raadsvergaderingen of andere vergaderingen van enige omvang moesten in een café gehouden worden, terwijl het archief werd ondergebracht op de zolder en in het voormalige gemeentehuis van Sambeek. De bouw van een nieuw gemeentehuis werd steeds urgenter.
In augustus 1952 kreeg architect H.W. Valk te Den Bosch (die net de herbouw van de Petruskerk achter de rug had) opdracht om een nieuw gemeentehuis te ontwerpen. Het plan van Kropholler van 1939 was volgens de raad niet meer bruikbaar. Architectenbureau Valk kwam met verschillende nieuwe plannen.
Het eerste plan (1953) werd begroot op bijna ƒ 300.000 een derde ontwerp uit 1954 was al weer ƒ 100.000 duurder. In 1958 kwam het definitieve plan (kosten ƒ 492.000), uit te voeren door het aannemingsbedrijf Graat.
In oktober 1958 ging de eerste spade de grond in en op 11 juni 1960 was de officiële opening van het gemeentehuis, omlijst door een uitgebreid feestprogramma.
In 1988 is aan dit gebouw een nieuw gedeelte aangebouwd. Maar de tijd schrijdt voort en in 2008 ging de eerste schop de grond in voor een geheel nieuw gemeentehuis.
Naar P. Schoonhoven, "De vroegere gemeentehuizen te Beugen, Boxmeer en Sambeek". In: Merlet, 1988, p. 42-54.
