Archieven

17 Jacobus van Oirle, secretaris te Heeswijk en Dinther maakt met zijn vrouw juffrouw Jannetta van Beveren hun testament op.

18 Cornelis Tielemans wonende te Gemert en Willem van den Broek, brouwer, wonende alhier bekennen schuldig te zijn aan Jan Jan Smits en Joannes Corstiaen van de Ven, de voogden over de onmondige kinderen van Jan Peters van de Velde de som van 100 gulden.

19 Gijsbert Ariaen van der Schoot, gewezen president van Schijndel en Hendrik van Hamont, schutter te Schijndel geven ter instantie van Gijsbert Gualteri, stadhouder en heer en meester Balthasar Repelaar, kwartierschout van Peelland, de volgende verklaringen af. Gijsbert verklaart gehoord te hebben dat Tomas Gerbrants, vorster te Schijndel, op de vrije jaarmarkt op 22 april 1733 te Schijndel is verschenen. Dat Tomas daar Jan van Baar heeft gearresteerd, omdat deze een geringe som geld schuldig was aan Ot Somers. Hendrik van Hamont de schutter heeft de gearresteerde moeten bewaken. Gijsbert is toen naar het huis van vorster Gerbrants gegaan, hem vragende waarom hij “soo stout” was om zonder toestemming deze man te arresteren op de vrije jaarmarkt. De president heeft ook gedreigd hem te ontslaan en wilde de gearresteerde vrij laten. Dat hij tegen de schutter zei hem te ontslaan zei deze dat de vorster het hem verboden heeft en hij geen twee heren tegelijk kan dienen. De schutter verklaarde dat hij de gearresteerde heeft bewaakt en gehoord van Tomas Gerbrants: “ik scheijt in officier en scheepen, sij hebben mij niet te commanderen.”

20 Gijsbert Ariaen van der Schoot, gewezen president van Schijndel en Dielis Smulders, meester koperslager, 41 jaar, beide uit Schijndel geven ter instantie van Gijsbert Ariaen van der Schoot verklaart dat hij op 4 maart 1732 omstreeks 8 uur in de avond, was op het secretariaat van Schijndel alwaar ook verscheep de vorster Tomas Gerbrants die tegen hem zei: “president hoe duijvel sit gij daer soo, t’is off gij eenen cropdas om hebt”. Hetgeen bij het canaille in het algemeen betekent galgenstrop. Gijsbert daarop: “gij schurk, gij schurk, gij sult selfs nog an eenen cropdas strikken, off versuijpen”. Volgen nog enige woordenwisselingen en ook dat de vorster in het oor van de president fluisterde: “God doe mij, gij seijt maar een schurk”. De president repliceerde: ”wat segt gij daar”en “gij sijt God, straf mij maar een schelm”. De president gaf daarbij de vorster een klap op zijn hoofd. De vorster opspringende, zijn hand in zijn zak stekende om een mes te pakken, maar zover is het niet gekomen.