In 1975 kwam de toenmalige minister van binnenlandse zaken W.F. de Gaay Fortman met een ingrijpend voorstel om de provinciale grenzen in Nederland te wijzigen. Uitgegaan werd van 24 kleine provincies die meer bestuurskracht zouden kunnen ontwikkelen en die dichter bij de bevolking zouden staan. De provincie Brabant zou daartoe in vier (in een later plan drie) stukken uiteenvallen. Hiertegen rees direct verzet van veel Brabanders. In december 1975 werd daartoe een comité 'Brabant Één' gevormd dat als voorloper van de latere Stichting 'Stuurgroep Brabant Één' kon gelden. Een van de voorlieden ervan was de Brabantse rijksarchivaris Dr. L.P.L. Pirenne. Toen de opvolger van De Gaay Fortman, H. Wiegel in 1978 de plannen met kleine wijzigingen overnam, besloot men tot de oprichting van de Stichting 'Stuurgroep Brabant Één' om het verzet beter te organiseren en gestalte te geven. Uiteindelijk haalde het eerste kabinet Lubbers in 1983 de plannen van tafel omdat uitvoering van de verdelingsplannen te duur was. Vanaf dat moment leidde de stichting een slapend bestaan omdat het doel bereikt was, namelijk te voorkomen dat de provincie Noord-Brabant werd opgesplitst. Zij werd in 1992 opgeheven.

De archiefstukken van de Stichting "Stuurgroep Brabant Eén" werden door dr. L.P.L. Pirenne, oud-rijksarchivaris in Noord-Brabant en vice-voorzitter van het bestuur van de stichting "Stuurgroep Brabant Eén", overgedragen aan het Rijksarchief in Noord-Brabant. Van het Comité "Brabant Eén" zijn geen archiefstukken aangetroffen.

Rijksarchief in Noord-Brabant, 2001