Boeren vreesden dat de door de overheid voorgestelde mestwetgeving in de Integrale Notitie mest- en ammoniakbeleid een duurzame voortzetting van hun bedrijf in gevaar bracht.
De overheid had MINAS (MINeralen AangifteSysteem) ingevoerd. In dit systeem worden inkomende mineralenstromen (bijvoorbeeld via veevoer en kunstmest) en uitgaande mineralenstromen (bijvoorbeeld via mest, maar ook via plantaardige en dierlijke producten) geadministreerd. Het MINAS is erop gericht om de mineralenstroom naar het milieu te reguleren door middel van verliesnormen en heffingen.
Uitwerking
Op 1 januari 1998 is het MINAS van kracht geworden. Dit systeem kent een heffingenstelsel op grond waarvan de veehouder jaarlijks afgerekend wordt op het verschil tussen aanvoer (veevoer) en afvoer (mestproductie) van de mineralen fosfaat en stikstof.
MINAS-plichtige bedrijven moeten een mineralenboekhouding bijhouden en lopen het risico een heffing te moeten betalen wanneer hun mineralenoverschot voor fosfaat en/of stikstof de per hectare vastgestelde verliesnormen overschrijdt.
Ter waarborging van het MINAS-systeem van verliesnormen moeten veehouders mestafzetcontracten hebben. Het doel is dat boeren hun bedrijf zo inrichten dat geen heffing hoeft te worden betaald.