Archieven

383 In de naam van de heer Amen. Vandaag 11 december 1693 verscheen voor mij notaris en getuigen Jan Janssen Spierincks en diens vrouw Perijntje Jan Damen Schellekens, wonend in de parochie van Gemonde in de heerlijkheid St. Michielsgestel, genoemde Jan ziek in zijn bed liggend en Perijntje gezond van lijf en leden, beiden in het bezit van hun verstand en geheugen. Ze beseffen de broosheid van het leven, de zekerheid van de dood en de onzekerheid van de tijd waarop en willen daarom eerst hun testament hebben opgemaakt. Ze bevelen hun zielen zodra ze zijn komen te overlijden aan bij de almachtige God en willen een christelijke begrafenis. De testateur heeft eerder met zijn eerste vrouw Oda Jan Rutten een testament gemaakt voor notaris Jan van de Heuvel te Gemonde, waarbij Oda had bepaald dat haar erfgenamen na dood van Jan Jan Spierincks, welke Jan haar bezit tijdens zijn leven mocht blijven bezitten wat betreft vruchtgebruik, dat die aan de erfgenamen van Jan Janssen Spierincks de som van 150 gulden moeten voldoen, voordat haar erfgenamen haar bezit konden aanvaarden. De testateur vermaakt deze 150 gulden nu aan zijn 4 kinderen verwekt in dit tegenwoordige huwelijk, of aan zoveel meer kinderen als hij nog zal krijgen, hoofdelijk te delen en dat bedrag door de voogden op rente uit te zetten, waarvan hij testateur het vruchtgebruik krijgt en zijn kinderen het erfrecht. Alle verdere bezit van de testateurs, roerend en onroerend, vermaken ze over en weer aan elkaar als langstlevende, maar hun beider kinderen houden hiervan wel de legitieme portie. De langstlevende mag dat bezit vekopen, overdragen of belasten zonder toestemming daarin van hun kinderen te behoeven alsof ze beiden nog in leven waren. Met het geld dienen de schulden te worden afgelost en de rest is voor de opvoeding van de kinderen en verder naar believen van de langstlevende te besteden. Ze benoemen elkaar daarin als hun universele erfgenaam.