De Kaathovense kapel werd misschien al vóór 1500 gesticht. Ze behoorde tot de parochie Berlicum. De kapel was toegewijd aan de heilige Cunera, patrones tegen keelziekten en ziekten onder het vee. Dat kwam omdat zij door een jaloerse vorstin gewurgd (keelziekte) is en vervolgens heimelijk in een stal begraven (vee).
Spoedig kwam in de Kaathovense kapel een Cuneradevotie van de grond en Kaathoven ontwikkelde zich tot een geliefd bedevaartsoord. Na de inname van ’s-Hertogenbosch en de Meierij door de troepen van Frederik Hendrik in 1629 kwam de kapel in protestantse handen, maar wegens gebrek aan kerkgangers moest ze in 1674 de deuren sluiten.
Er volgde een langdurige periode waarin het gebouw onderdak bood aan een lagere school. De kerkramen werden dichtgemetseld en er kwamen nieuwe ramen op ooghoogte. Een deel van de oude kapel werd schoolmeesterswoning. Het priesterkoor verdween omstreeks 1800 onder de slopershamer.
In 1882 trok de school uit de voormalige kapel en kreeg het gebouw een agrarische bestemming en een woonfunctie. Dankzij de restauratie van 1979-1981 is aan het gebouw weer te zien dat het oorspronkelijk een kapel was.
Spoedig kwam in de Kaathovense kapel een Cuneradevotie van de grond en Kaathoven ontwikkelde zich tot een geliefd bedevaartsoord. Na de inname van ’s-Hertogenbosch en de Meierij door de troepen van Frederik Hendrik in 1629 kwam de kapel in protestantse handen, maar wegens gebrek aan kerkgangers moest ze in 1674 de deuren sluiten.
het oorspronkelijk een kapel was.
