|
Dit bericht viel te lezen in de Nieuwe Tilburgsche Courant van 25 juni 1936. Neeltje Pater leefde van 1730 tot 1789 en stierf kinderloos. Ze zou bij haar overlijden bij de Bank of Engeland een kapitaal van zes miljoen gulden hebben bezeten. Het was dus best de moeite om je verwantschap aan te tonen en een deel van de erfenis op te strijken. Er ontstonden in de jaren dertig van de vorige eeuw zelfs verenigingen van erfgenamen, zoals in Amsterdam en Groningen. Herman Kramer publiceerde in Het Katholieke Weekblad voor Nederland een gedicht over de dromers.
Ook J.A. van Grunsven uit Oss meende, met een aantal anderen, recht te hebben op deze erfenis. In 1935 vraagt hij J. van Grinsven in een brief om een portret van Neeltje, afkomstig uit “het een of andere blad, socialistisch als ik me niet vergis.” Er is al een advocaat in de arm genomen en een “heer uit Bilthoven” is bezig met onderzoek in Amsterdam en Haarlem.
Brief van J.A. van Grunsven, 1935. Klik op de foto voor een vergroting
|
Klik op de foto voor een vergroting
Op 26 januari 1936 vergaderden deze gegadigden, voor het merendeel afkomstig uit Oss, ’s-Hertogenbosch en omstreken.
In juni 1936 haalt de Brabantse club de krant: “In navolging van Amsterdam, waar reeds een vereeniging "Neeltje Pater" met een orgaan "Ons Recht" tot stand is gekomen, is de begeerte naar de schatten van de rijke Neeltje ook overgeslagen naar den Noord-Oostelijken hoek van Noord-Brabant. Reeds 36 jaren geleden is in deze streek een onderzoek naar de erfenis ingesteld, doch dit is toen wegens gebrek aan voldoende medewerking blijven steken. (…) In sommige kringen wordt zelfs beweerd dat Neeltje pater uit Oss afkomstig is en op jeugdigen leeftijd naar "Holland" is vertrokken, waar zij met een rijken kapitein gehuwd is.”
|
|
Alle brieven en handgeschreven stukken lezen als een spannend verhaal en natuurlijk komt er een stukje fantasie bij als men uiteindelijk verneemt dat het om vele honderden miljoenen Engelse ponden gaat. Helaas loopt het verhaal slecht af. De briefwisselingen stopt door het overlijden van de centrale persoon, eind augustus 1936.
De Amsterdamse vereniging gooide in 1938 de handdoek in de ring. Men was tot de conclusie gekomen, dat de erfenis na de dood van Neeltje al zou zijn verdeeld. Maar toch was dit nog niet het einde.
|
Presentielijst van de vergadering van 26 januari 1936
|
Nog in 1985 verzamelden zich 500 mensen in Dronten, die droomden van de erfenis. En op 20 april 1991 kopte De Telegraaf: “Grootste familievereniging naarstig op zoek naar wel en wee voorouders. Het gaat niet om Neeltjes Paters erfenis, maar toch! . . “ Ze zoeken hun voorouders, maar een vette erfenis zou toch mooi meegenomen zijn, nietwaar?
Lees hier een biografie van Neeltje Pater in het Digitale Vrouwenlexicon
