
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Anna is enig kind van Maximiliaan van Egmond, graaf van Buren en Francoise de Lannoy. Haar ouders zijn van hoge adel. Haar vader is legeraanvoerder van Karel V en vaak te vinden aan het Brusselse hof van Karel V en diens zuster Maria van Hongarije. Na de geboorte van Anna in Grave verblijft haar moeder met haar dochter vooral op het familiekasteel in Buren.
Anna groeit op in een adellijke omgeving en spreekt behalve Nederlands vooral Frans. Omdat zij geen broers of zussen heeft, speelt ze veel alleen. Waarschijnlijk heeft ze wel een hond, een aapje en wat vogels, gangbare huisdieren bij de adel. Op zijn sterfbed regelt Maximiliaan nog het huwelijk tussen Anna en Willem van Nassau, prins van Oranje en één van de meest vooraanstaande jonge edellieden van het moment. Maximiliaan overlijdt in 1548 en Anna volgt hem als vijftienjarige op als gravin van Buren. Op 8 juli 1551 trouwt ze in Buren met Willem en wordt zo “la Princesse d’Orange”.
Het paar vestigt in het familieslot in Breda en krijgt drie kinderen. Maria (geboren in 1553, overleden in 1554), Filips Willem (geboren in 1554) en opnieuw een Maria (1556-1616). Willem is als legeraanvoerder vaak van huis. Begin 1558 zou Anna met Willem naar Dillenburg gaan maar omdat ze ziek wordt, gaat de reis niet door. In maart van dat jaar overlijdt Anna, 25 jaar jong, vermoedelijk aan een longontsteking.
Er zijn verscheidene brieven tussen Willem en Anna bewaard gebleven. Hoewel het een gearrangeerd huwelijk is, ademen de brieven een sfeer van huiselijkheid en affectie. Willem noemt haar liefkozend “Petite Tanneque” en “ma Mie”. Haar dood is een zware slag voor Willem. “Haar dood veroorzaakte bij mij zulk een radeloosheid en onuitsprekelijke smart dat ik een hevige koortsaanval kreeg, gepaard gaande met zenuwtrekkingen”, schrijft Willem na haar overlijden.