Maar omdat een pastoor in die tijd nu eenmaal voor het leven was benoemd, bleef Peelen zijn verdere leven nog wel titulair-pastoor van Boxmeer.
Peelen was echter niet alleen maar een priester. Hij was ook medicus, jurist, historicus en had bovendien nog eens veel kennis van muziek. Een alleskunner dus, of, zoals men het in de Renaisance wel uitdrukte, een "universeel mens" (homo universalis op zijn Latijn).
Antonius Peelen werd op 8 november 1601 in Boxmeer geboren. Hij bestudeerde zoals gezegd verschillende vakgebieden. Hij promoveerde als medicus en begon in Boxmeer een artsenpraktijk. Met gevaar voor eigen leven verpleegde hij zieke inwoners van Boxmeer tijdens de grote pestepidemie, die heerste tussen oktober 1635 en juni 1637 en waarbij meer dan 300 doden vielen.
Hij studeerde dus naast medicijnen ook theologie en werd op 14 augustus 1628 tot priester gewijd. Vrijwel direct na zijn wijding (een week later namelijk) kreeg hij de benoeming tot pastoor van Boxmeer. Dat deed hij ongetwijfeld tot tevredenheid van zijn superieuren, want acht jaar later, in 1636, werd hij zelfs deken en officiaal van het Land van Cuijk.
Van het Vaticaan kreeg hij de pauselijke toestemming om naast zijn pastoorsschap zijn artsenpraktijk te blijven voortzetten. Als pastoor heeft hij ervoor gezorgd dat er in 1631 bisschoppelijke goedkeuring kwam voor de verering van de reliek van het Heilig Bloed. Processies in verband met die verering, de Vaart genoemd, vonden al in de vijftiende eeuw plaats (met dank aan W. Goossens, zie hieronder).
In 1654 droeg Peelen dus noodgedwongen zijn pastoraat over. In dat jaar schreef hij een geschiedenis van de parochie Boxmeer. Hij stichtte bovendien het Karmelietessenklooster Elsendael, tevens bedoeld als school voor meisjes. Peelen was ook musicus en verzamelaar van muziekinstrumenten (in zijn nalatenschap bevonden zich een orgeltje, een klavecimbel, een citer, een harp, een luit en enkele violen). Ook bezat hij een aantal muziekboeken.
Hij ondernam flink wat verbouwingen van de Petruskerk (1630-1635) en ontwierp het oxaal met orgel (de zangzolder) in die kerk. Het orgel zelf werd gebouwd door de Mechelse orgelmaker Blasius Bremser (met dank aan Wout van Kuilenburg, zie hieronder).
Peelen verzette zich fel tegen de tirannieke trekjes van de adellijke heersers van Boxmeer, de familie Van den Bergh. Zo verdedigde Peelen de privileges van de inwoners van Boxmeer en Sint-Anthonis tegen het absolutisme van met name graaf Albert van den Bergh.
Overigens stond Peelen ook weer niet zo vijandig tegenover de graven. Hij was betrokken bij de uitvoering van een huwelijkscontract tussen de regerende adellijke Huizen Bergh (Boxmeer) en Hohenzollern (Sigmaringen), waarbij Maria Clara van den Bergh en erfgraaf Maximiliaan van Hohenzollern Sigmaringen in de Boxmeerse Petruskerk door hem in de echt werden verbonden op 12 januari 1666.
Niet lang daarna, op 10 juli 1667, overleed Peelen op zijn landgoed Elzendaal te Boxmeer.
De gemeente Boxmeer heeft in 2005 de Dr. Peelen Cultuurprijs in het leven geroepen. De prijs bestaat uit een bronzen beeld van Antonius Willem Peelen en een éénmalig geldbedrag van € 500. Hij is bestemd voor degene die een bijzondere prestatie heeft geleverd op het gebied van cultuur in de gemeente Boxmeer.
