Aan de rand van de Loonse Duinen, tussen Loon op Zand en Kaatsheuvel, lag tijdens de Tweede Wereldoorlog het grootste munitiedepot van de Duitsers in Europa. Het is treffend dat vlakbij het vredesmonument van de gemeente Loon op Zand nog resten zijn te vinden van de M.A.S.T., "Munitions Ausgabe Stelle".
Op deze plek kom je door vanaf de oude weg Loon op Zand – Kaatsheuvel het viaduct over de nieuwe weg over te steken. Dat mag alleen te voet of per fiets. Net aan de overkant staat het vredesmonument, dat in zijn uitvoering lijkt op een kogel. Daar vlak achter liggen inritten voor vrachtauto’s. Deze lopen een beetje schuin naar beneden af.
Aan de andere kant van de Eftelingstraat liggen loopgraven, resten van een bunker en bomkraters. Deze zijn ontstaan toen de Duitsers M.A.S.T. op Dolle Dinsdag (5 september 1944) opbliezen. De vernietiging werd voltooid door geallieerde luchtbombardementen aan het eind van de oorlog.
De M.A.S.T. was een zeer groot complex met een eigen zwembad. Toen daarin iemand verdronk, werd het met zand gevuld.
Nog voor de N261 werd aangelegd lagen er nog enkele bunkers. Deze zijn weggehaald om de n261 aan te leggen. Heb daar als kind regelmatig gezocht naar munitie. Toen een een andere jongen ernstig gewond was geraakt. hebben ze veel munitie geruimd. Maar nog zijn er veel tastbare bewijzen te zien van het complex. Ook het voormalig cafe wat aan de Horst staat schuin tegenover villa pardoes is gebouwd met stenen van het munitie complex.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 18 september 2014 om 12:18
Bedankt John, voor je reactie. Heb je trouwens nog wat munitie gevonden in die tijd? En wat leuk dat je weet te vertellen dat het voormalige café is gebouwd met de stenen van het complex.
MvM
zei op 14 juni 2018 om 10:10
stukje wat mijn vader schreef over de mast (hij was toen 14 en woonde in Baardwijk/Waalwijk): Ik herinner me een dag dat ik naar de ‘Mast’ gelopen ben. We waren zeer nieuwsgierig wat daar allemaal te zien zou zijn en te vinden natuurlijk. Het was er bezaait met munitie, die met de ontmanteling van dit munitiedepot was achtergebleven, net een maanlandschap. Alle loodsen en bunkers waren grondig vernield, allemaal opgeblazen. Overal waren diepe bomkraters in het witgele zand. Alle bomen waren door de explosies a.h.w. afgesneden. Alles was bezaaid met munitie. Hulzen van 80cm lang met daarop een granaat. Wij zagen wel wat in al dat kruit dat in die hulzen zat. Hoe kregen wij er dat uit? Door de hulst achter de granaat op zo’n boomstronk te slaan, dan liet hij vanzelf los. We hadden de granaat onder de arm. Het kruit legden wij in zo’n granaatput, een hele berg! Daar bovenop de granaten. Een lange, lange lont voltooide ons kunstwerk. Aansteken dus en wegwezen! Toen we al ver weg waren hoorden wij het nog knallen.
Marilou Nillesen
bhiczei op 14 juni 2018 om 22:36
Bedankt voor het optekenen van deze bijzondere gebeurtenis. Vast herkenbaar voor veel jongens van die leeftijd. Tegelijk is het angstaanjagend om te lezen als je er bij stil staat wat er allemaal had kunnen gebeuren.
Op deze plek kom je door vanaf de oude weg Loon op Zand – Kaatsheuvel het viaduct over de nieuwe weg over te steken. Dat mag alleen te voet of per fiets. Net aan de overkant staat het vredesmonument, dat in zijn uitvoering lijkt op een kogel. Daar vlak achter liggen inritten voor vrachtauto’s. Deze lopen een beetje schuin naar beneden af.
